Een mens is pas normaal zolang hij zich aanpast aan de gekte van de maatschappij. Deskundigen roepen depressie uit tot DE ziekte van de 21ste eeuw. In tijden van onzekerheid worden we teruggedreven tot overlevingsinstincten. ‘Burn out’ en ‘bore out’ zijn de nieuwe modewoorden in welvarende landen. De bevolking heeft het over slavernij en de waan van de dag. Anno 2015, binnen onafzienbare tijd zal men denken dat dit een fictief verhaal is, verzonnen door een fantast die nooit geleerd heeft wat het is om sociaal te zijn. Arbeidsmarktbeleid? Mallemolen?
In het kort
Een mens hoeft echt geen raketwetenschap gestudeerd te hebben om de arbeidsmallemolen te begrijpen. Het streven naar monetaire winst is een positieve stuwkracht om versneld welvaart op te bouwen. Wie het spel het best speelt verwerft aanzien en geldelijke macht, het laat toe om anderen op te slokken en wereldberoemd te worden. Het opdrijven van de efficiëntie en automatisering maakt dat we steeds meer mensen kunnen vervangen door robotten, zij belanden in de pot van de werklozen. Recycling, via een systeem van arbeidsbemiddeling trachten we de gedupeerden terug in het arbeidscircuit te pompen. We kunnen niet zeggen dat het spel ons niet bezighoudt, sociaal leeft bij de gratie van a-sociaal. U kan er zelf nog wat bij bedenken en vergeet vooral het migratiebeleid niet in rekening te brengen. Alles past op een bierviltje.
En maar lachen
Visionairen hebben de vreemde neiging om vooruit te zijn op de tijd, het enige dat ze doen is prognoses maken op basis van logisch boerenverstand. In het beste geval prijzen we hen omwille van hun fantasierijke geest, in het andere geval lachen we met hun naïviteit. Het ontbreekt hen aan realisme, zeggen we. Zo herinneren we Keynes en z’n verloren paradijs, de man had destijds geen computer maar toch bedacht hij dat een werkweek van (+/-) 15 hr haalbaar moest zijn. Inmiddels vliegen we naar Mars om water te halen maar werkloosheid blijkt een haast onoplosbaar probleem. En maar lachen, voor wie zich nog in een comfortzone bevindt, valt het allemaal wel mee.
Zware tol
Vandaag betalen we de tol voor al het gelach. Elke vorm van logisch boerenverstand doven we in de kiem en vervolgens verklaren we depressie tot DE ziekte van de 21ste eeuw. Ook hierin vinden we logica, niet waar? En erger, we gaan vandaag niet minder kunnen werken maar terug meer, het is regressie ten top. Simpel gaat het zo: de vrucht van onze arbeid beschouwen we als een kanker en net hierdoor cultiveren we kanker, elk normaal denkend mens krijgt er een punthoofd van. De remedie is eenvoudig: verdeel arbeid in functie van wat we denken nodig te hebben, punt. Ook dat past op een bierviltje, zoek de zeven verschillen.
Bijna vergeten
Met boerenlogica is alles eenvoudig en logisch, stel deze remedie voor aan politiek en je begint te denken dat je van een andere planeet komt. Het antwoord van politiek is dermate complex dat je begint te twijfelen aan je gezond verstand, hoe dom kan je niet zijn? Maar hier laat je het natuurlijk niet bij, je begint te studeren en finaal kom je uit bij dat waarvan je vertrokken was. Alweer eenvoudig, boerenlogica. Het studiewerk werpt wel z’n vruchten af, je begrijpt nu veel beter waarom het antwoord van politiek altijd zo complex is. Je zou het bijna vergeten, er zijn wat monetaire obstakels waardoor logische dingen niet meer normaal geacht worden. Het geeft te denken, we zijn geen loonslaven maar systeemslaven. Het is alsof we onder hypnose leven en we vergeten simpelweg om er eens ernstig over na te denken. We lezen het nochtans in de boekjes, it’s all in the mind? Nu, vergeten is mogelijk, net zoals herinneren.
En dan komt het
Met biflatie kunnen we heel wat van die monetaire obstakels oplossen, een kwestie van denken en doen. Een collage in een notendop. Met biflatie kunnen we het schuldencomplex herleiden tot nihil door gebruik te maken van het monetaire systeem. Het schuldencomplex is een balk in het mondiale oog, voorbij aan deze mijlpaal is er nog veel meer mogelijk. In het verlengde kunnen we denken aan ideeën zoals de voorwaardelijke lotto en het herstel van de koopkrachtpariteit. Technisch gezien is er geen restrictie om dit te verwezenlijken, dit is een kwestie van (politieke) besluitvorming en (financiële) ethiek. Anders gezegd, door het wegnemen van deze monetaire obstakels komen we op het spoor van Keynes’ wereldbeeld, een kwestie van evolutionaire logica en visieverruiming.
Mallemolen
Vandaag staan we voor een aantal zwaarwichtige keuzes. Het is kiezen voor de mallemolen of het herstel van onze economie, we zijn de mens in het verhaal vergeten. Het kind met het badwater weggooien lijkt ons ook geen goede zaak, wat rest is het water verversen. Met biflatie kunnen we rechtzetten wat scheefgetrokken werd en ook dat is eenvoudig te begrijpen. De slinger is doorgeslagen en we hollen mens en milieu steeds verder uit, een cultureel maatschappelijke correctie is dan aan de orde. Economie is altijd een kwestie van evenwicht, een kwestie van logisch boerenverstand. Wat ontbreekt er nog? Gaan we nu zeggen dat het allemaal zo simpel niet is? Of maken we ons snel uit de voeten door ons te verankeren aan het belangensyndroom? Hallo, is daar iemand?
Ja, hier ben ik Werner. Je schrijft, “economie is altijd een kwestie van evenwicht, een kwestie van logisch boerenverstand.” Als een uit de klei getrokken boerenkinkel met een nuchtere kijk op het mooie Hollandse polderlandschap kan ik het met deze eenvoudige stelling helemaal eens zijn. Ik ben geen wetenschapper en geen econoom, maar soms voel ik mij bijna een visionair. In mijn denkbeelden zie ik vaak het visioen van een wereld die ten onder gaat aan z’n eigen gelukzaligheid. Een westerse beschaving die achterover is gaan hangen en teert op het laatste stukje van opperste tevredenheid.
We zitten in de laatste fase van geluk. (Volgens http://www.idee-pmc.nl/mensbegrippen/geluk.html is de definitie van geluk: “Geluk bestaat niet. Althans de lang- en eeuwigdurende versie ervan. Wat wel bestaat zijn momenten en korte periodes van opperste tevredenheid met het zelf en het leven, in combinatie met afwezigheid van tegenslag en lijden. Immers, datgene wat een mens nodig heeft om geluk te kunnen ervaren, namelijk, acceptatie van wat er is en van wat verwacht kan worden, kan hij slechts voor even opbrengen. Mensen zijn van nature ongedurig; ze kennen, simpel gezegd, teveel innerlijke spanning. Spanning die bij leven hoort en het wezen scherp houdt, hem als het ware langs de afgrond van mogelijk lijden en gebrek leidt. Een mens is geprogrammeerd om te streven naar iets. Doet hij dit niet of wordt hem dit afgenomen of onmogelijk gemaakt, wordt hij gek of depressief. Maar zeker niet gelukkig. Geluk is slechts het momentane stillen van de hoop, het verlangen en het streven, juist voordat die weer gericht worden op andere objecten. Omdat de innerlijke onrust van de mens dat nou eenmaal eist.”)
Als ik mij om heen kijk wat de mensheid de laatste decennia heeft aangericht dan wordt ik daar dus niet gelukkig van, eerder depressief denk ik. Wat ik zie is onze mondiale schuldenberg. http://www.nationaldebtclocks.org/. Een schuldenberg die zo enorm complex is dat het oplossen daarvan alleen maar vooruitgeschoven wordt door het kopen van tijd d.m.v. de acties van centrale banken. Helaas zijn wij burgers nog altijd overgeleverd aan politieke besluitvorming waarbij alleen maar beslissingen worden genomen om de huidige mallemolen draaiende te houden. Een stevige reset van het systeem gepaard gaande met stevige maatschappelijke hervormingen is politiek teveel gevraagd. Niemand die het lef heeft om ons te gaan vertellen dat we een paar jaartjes veel pijn moeten lijden om daarna met een schone lei verder te gaan.
Een mondiale schuldreductie zal m.i. met dezelfde pijn gepaard gaan als bijvoorbeeld bij de (ongelukkige) burger die de schuldsanering in wordt gebonjourd. Ik zou geen andere oplossing kennen. In de kern is het probleem hetzelfde. Als je nu een particulier bent, een ondernemer, een bedrijf, de Schoenenreus, Hallfords, etc, etc, een natie, een muntunie, een vereniging van staten, en noem maar op. Een faillissement of schuldsanering doet altijd zeer. De fase waarin we nu verkeren is die van zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Maar ja, zolang onze financiële markten nog geloven in de medicijnen van dokter Draghi, zolang zal het nog duren vooraleer de markten gaan zweren. Van bubbels naar etterbuilen. Dat is zo ongeveer mijn visioen, daar zullen we het nog even mee moeten doen.
Beste Piet, fijne visionaire weerspiegelingen. Gelukkig zijn er mensen die zich daarover ontfermd hebben, ze komen dan tot iets heel eenvoudigs dat ze weerspiegelen in een aantal axioma’s. Om het metaforisch te zeggen, als er een muur staat dan kunnen we daar eeuwig tegenaan lopen, doet verschrikkelijk veel pijn. Anderen nemen gewoon de deur die in dezelfde muur te vinden is. Kortom, oplossingen liggen op de tafel, als we blijven doen alsof ze er niet liggen dan is dat redelijk dom. Zie vooral axioma 7, are we ready?
1.de mens kan onmogelijk alle alternatieven voor een beslissing kennen;
2.de alternatieven die hij kent, kan hij niet alle simultaan vergelijken. Hij doorloopt eerst een sequentieel zoekproces, waardoor hij de alternatieven een voor een beschouwt en vergelijkt;
3.als gevolg van de eerste twee axioma’s zal de mens niet het optimale alternatief kiezen (zoals door rationaliteit beweerd wordt). Hij zal daarentegen het eerste voldoening gevende alternatief kiezen;
4.de mens beschikt over een set routineacties, die hij oproept zodra een herkenbaar probleem zich voordoet;
5.deze routineacties bestaan alle los van elkaar (Simon noemt dit axioma het loosly-coupled-axioma);
6.elk probleem wordt simultaan met het bestaande doel en de bestaande middelen beschouwd;
7.als gevolg van axioma’s 4 en 5 zal het sequentieel zoekproces uit axioma 2 pas in werking treden als de routineacties niet meer volstaan.
Webmaster aub kan de naam van de schrijver in de preview op de frontpage vermeld worden? Alvast bedankt, sommige schrijvers schrijven onbegrijpelijk. Ik moet nu doorklikken op een artikel wat ik bij nader inzien toch niet ga begrijpen.
Met boerenlogica is alles eenvoudig en logisch, stel deze remedie voor aan politiek en je begint te denken dat je van een andere planeet komt. Het antwoord van politiek is dermate complex dat je begint te twijfelen aan je gezond verstand, hoe dom kan je niet zijn? Maar hier laat je het natuurlijk niet bij, je begint te studeren en finaal kom je uit bij dat waarvan je vertrokken was. Alweer eenvoudig, boerenlogica.
ArbeidsMARKT –>>. SLAVEN worden verhandeld op een markt. Slechts de term ‘arbeidsmarkt’ zal toch moeten leiden tot enige argwaan…. maar nee hoor. Social media is het nieuwe prostitutiekanaal; laat je ZIEN, show me your boobies bitchez….
De curriculum webcam is gericht op de apenrots; afijn, een beetje stront vertroebelt de lens biflaten. Toch?
Beste Houtskool, daar kom het uiteindelijk wel op neer inderdaad. We passen ons aan aan het systeem zonder bijkomende vragen te stellen. Het zou heel anders kunnen en we denken dat zoiets niet kan, op die manier zien we dat het systeem ons heeft overgenomen maar we zijn ons daar niet van bewust. Wel geven we op allerhande manieren uiting aan ons ongenoegen.
Eens Werner. 100%. Als je iets dergelijks noemt bij bekenden of collega’s kijken ze je aan of je gek bent. Die fase ben ik lang geleden gepasseerd. Net als jouw (jullie) RDS; wie niet horen wil, moet maar voelen.
Zo is dat Houtskool, vandaar dat onze problemen veel fundamenteler zijn dan wat oppervlakkig lijkt. Aan oplossingen is geen gebrek, zo is het RDS slechts een verfijnder versie van andere oplossingen. Merk op, dit treft miljoenen gewone mensen en politiek lapt het aan hun laars, we vragen regelmatig om tot een dialoog te komen, niet van horen zeggen dus. En al wordt dat steeds minder, we blijven hopen. We vrezen het ergste als er niet dringend een andere wending genomen gaat worden.
Angst is een slechte raadgever Werner. En zo zijn er meer.
Onderzoek wijst uit dat de stelling klopt, zie vervolgens de lijst met psychische afweermechanismen. Boekenkasten vol zijn hierover geschreven, dat is het probleem niet Houtskool. Nog zo een leuke, slapende honden wakker maken is gevaarlijk, ze laten slapen nog gevaarlijker.