Naar aanleiding van ‘we hebben te maken met een systeemcrisis‘ en ‘kom eens met een oplossing‘ doen we onze duit in het zakje. Het mag duidelijk zijn dat onze samenleving gevangen zit in haar ‘wezen’, een situatie die ons een onbehaaglijk gevoel geeft. De meningen zijn verdeeld, voor wie zich nog in een ‘comfortzone’ bevindt, ligt de zaak anders dan voor wie in ‘duisternis’ leeft. Hoe kunnen we ons redden uit deze uiterst hachelijke positie? Deze vraag gaat ons allen aan, zowel vriend als vijand. In dit artikel verwijzen we naar Michel Foucault, geïnspireerd door zijn boek ‘Discipline, toezicht en macht’.
Inprenting
In zijn werk neemt Foucault ons op sleeptouw, een aantal indringende passages laten zien hoe we onderhevig zijn aan inprenting. Deze inprenting of systeemconfiguratie schikt zich naar de dominante ideologie van het tijdsgewricht waarin we leven. Het is goedschiks en kwaadschiks, tegelijkertijd laat Foucault zien hoe er zich een groeiend ethisch besef ontvouwt op een evolutionaire tijdslijn. Herval en regressie zijn steeds mogelijk naargelang de omstandigheden, net zoals het overstijgen van een paradigma, een optie maar geen garantie.
Elementen
Foucault schrijft over het gevangeniswezen, een gevangenis biedt tijd en ruimte om tot bezinning te komen, een vorm van introspectie over individu, leven en samenleven. Introspectie is een oefening die niet exclusief aan de crimineel toebehoort maar die we allen eens kunnen proberen. Foucault gebruikt vier elementen, kunnen we die ook gebruiken om meer inzicht te verwerven in de situatie waarin we vandaag verankerd zitten? De elementen van Foucault staan in wisselwerking met elkaar en mogen dan ook simultaan beschouwd worden. Een beeld, zo binnen, zo buiten:
Element van de omgekeerde effectiviteit
Het element van de omgekeerde effectiviteit prijkt vandaag aan de hemel, het uit zich in schuldenbergen die een schaduw werpen op onze mondiale toekomst. Een lening is principieel de toekomst naar het heden halen waardoor in versneld tempo welvaart kan opgebouwd worden, dat is het goede nieuws. De omgekeerde effectiviteit uit zich in een ‘timing issue‘, de (versnelde) welvaart werd gerealiseerd maar de schuld staat nog open, inmiddels een onoplosbare berg. Kortom, het goede nieuws van de versnelde welvaartsopbouw ontaardt in een waar monster waar we onmachtig tegenaan kijken. En sterker, deze schulden zijn slechts virtuele getallen in boekhoudkundige rasters, de situatie doet denken aan Don Quichote die tegen windmolens strijdt. Vervang de windmolens door virtuele schuldenbergen en we zijn getuige van een tragische absurditeit die we amper voor mogelijk houden, toch gebeurt het.
Element van overmacht
De situatie is wat ze is, we hebben in consensus afspraken gemaakt omtrent de courante systeemconfiguratie. Het mag duidelijk zijn dat de situatie uit de hand gelopen is maar ‘het systeem’ overmant ons, dit is het element van (systeem)overmacht. Moedeloos, depressief en gefrustreerd leven we in de schaduw van die mondiale schuldenberg, (politieke) maatregelen worden conform ‘het systeem’ genomen en dat alsof het gebaseerd is op onwrikbare natuurwetten. De maatschappelijke turbulentie laat niet vermoeden dat een oplossing voor morgen is, bevolkingen zijn het ideale stootkussen om dit overmachtselement op af te wentelen, gedeelde smart is halve smart. Politiek roept op tot solidariteit, schijnbaar onmachtig om er iets aan te veranderen. Bevrijdende alternatieven liggen op de tafel maar die passen niet binnen ‘het systeem’ dat we afgesproken hebben. Zo werkt het niet, zeggen we.
Element van utopische gespletenheid
‘Het systeem’ werkt individualisme in de hand, ieder op zich werkt een strategie uit om zich uit deze penibele situatie te wringen, de getuigenissen legio. Oplossingen richten zich naar co-creatieve samenwerking maar dat is een optie die op weinig geloofwaardigheid kan rekenen, het is immers utopisch om te denken dat zoiets mogelijk is, zeggen we. Hier uit zich het element van utopische gespletenheid, wat noodzakelijk is wordt buitengesloten en individualisme wordt gecultiveerd, ‘het systeem’ blijft ons parten spelen. Wetend dat onzekerheid mede onze liquiditeitsvoorkeur bepaalt, nog minder garantie dat co-creatieve alternatieven zich verder kunnen ontwikkelen. Het vertrouwen is totaal zoek en ieder op zich probeert z’n ‘hachje’ te redden. De wereld blijft gespleten achter en de spanning wordt opgedreven, gevangen in haar ‘wezen’ en bijhorend denken. De wereld is een vat vijandigheid, een mondiaal partnership der verborgen agenda’s en het volkse geweten wordt gesust door de verklaring dat het altijd al zo geweest is, punt.
Element van samenhangende kennis
Het element van samenhangende kennis gaat over kennisdeling, onderwijs en bewustwording. Het niet correct – doch systeemconform – inlichten van de bevolking maakt dat de ‘utopische gespletenheid’ aangemoedigd blijft, langs de andere kant is er geen gebrek aan volwaardige alternatieven maar ze blijven ‘dode letter’. En erger, ‘het systeem’ laat ons conform denken en handelen waardoor nieuwe (andere) informatie niet makkelijk kan doorstromen tot het collectieve bewustzijn. Dit betekent finaal dat we onszelf gevangen houden binnen het hedendaagse paradigma. De menselijke keuze en het besluitvormingsproces staan centraal, niet het gemis aan oplossingen. Aandacht, ontvankelijkheid en correcte (samenhangende) informatie zijn primaire voorwaarden om ons te bevrijden uit deze hachelijke situatie, net zoals de bereidheid tot oprechte samenwerking.
Roepen in de woestijn
Schorremorrend, mensen zijn als zandkorrels, strijdend om een stukje strand. Een aantal roept in de woestijn om duidelijk te krijgen dat we dringend iets aan deze situatie moeten doen, oplossingen zijn steeds eenvoudig omdat ze zich beroepen op het logische en verzoenende boerenverstand. Biflatie geeft ons alle middelen, het is de eenvoudige herinnering aan het feit dat inflatie en deflatie simultaan kunnen toegepast worden. Met biflatie kunnen we het hedendaagse systeem op een vreedzame manier upgraden, net zoals we die schuldenberg tot nihil kunnen herleiden. Technisch gezien is er derhalve geen probleem, het is een menselijke keuze om hier wel/niet verantwoordelijkheid in te nemen. Wellicht kunnen we nog duizend analyses en reflecties opmaken, gaat het iets opleveren als er niets mee gedaan wordt? Wie doet mee?
Zolang iemand zijn leven/bestaan als duisternis ervaart of beleefd,is deze persoon nog steeds gevangen in het systeem en zijn/haar bezwaarde,verwarde geweten en bewustzijn. Men voelt zich als een konijn in een hok,die graag in het weiland wil rondlopen. Niet dat het daar veiliger is,maar hij kan wel een waardig leven of dood tegemoet gaan. Men zegt wel,het is niet zo eenvoudig om je van problemen los te maken en in je persoonlijke kracht en wijsheid te komen. Als je er ook niet de volle rust,tijd en wil toe neemt,zal er op termijn ook geen wezenlijke verandering plaatsvinden. Men vindt het niet erg en zelfs begeerlijk om een dikke hypotheek (over 30 jaar) of persoonlijke lening tegen 14% rente af te sluiten. Wie is nou dat konijn in dat hok?
Dank voor de metaforische toevoeging, bij ‘konijnen in een hok’ denk ik ook aan ‘als ratten in een val’, net zoals de ‘ratrace’ om geld. Het is allemaal niet om vrolijker van te worden, doch liggen de alternatieven op de tafel. Ben het met je eens wat tijd en rust betreft, ‘het systeem’ blijkt ons mee te sleuren zonder dat we dat goed in de gaten hebben.
Prachtig stuk, Werner en het geeft aan dat ook hier de “chaostheorie” van toepassing is. Nu wordt er zo nu en dan nog een hand voer in het “kippenhok” gesmeten en is de meute weer even zoek.De mens gaat pas echt veranderen als de omstandigheden hem daartoe noopt. Zolang het met het merendeel nog redelijk goed gaat zal er weinig tot niets veranderen.
Dank Cynicus, ook voor de congruente reactie. De chaostheorie vormt de grondslag voor zowat alles, dat is een kwestie van elementaire logica maar wil niet zeggen dat we niet in chaos en bijhorende turbulentie verzanden. Wat je schrijft is een heikel punt, wie tracht te waarschuwen voor nakende dreigingen is een doemdenker en willen we liever niets mee te maken hebben. Wie een mooier toekomstperspectief aanbiedt, dat is een dromer en lachen we eens mee. Met biflatie wordt het mogelijk om een doemscenario te vermijden waardoor ook het toekomstperspectief maatschappelijk meer vorm kan krijgen. Vooralsnog zitten we gevangen, de impasse is pijnlijk en vandaar het correlaat met Foucault dat we hier ter dialoog stellen.
Misschien als je nou eens zou verklaren wat jij nu precies onder biflatie verstaat en hoe je dat proces wilt sturen om een doemscenario te vermijden, zou veel helpen denk ik, Werner, voor ons om te begrijpen wat je nou eigenlijk bedoelt. Reageerder Goof komt eigenlijk ook met deze vraag, vermoed ik zo. Iets meer concreet en minder wollig zou ik in ieder geval wel kunnen appreciëren. Biflatie wordt over het algemeen uitgelegd als het gelijktijdig voorkomen van inflatie en deflatie, waarbij inflatie is dat er meer geld gedrukt wordt en deflatie minder geld. Weer anderen zien het alleen maar als het gelijktijdig voorkomen van prijshogingen en prijsverlagingen.
Biflatie is het simultaan gebruik van inflatie en deflatie om de economie sturen, in de eerste plaats een monetaire tool. Biflatie zegt uiteindelijk niet meer dan dat en geenszins als ‘wollig ‘ te beschouwen. Het is daarentegen zeer technisch en je kan er alle kanten mee op, goedschiks en kwaadschiks. Het is de menselijke keuze die bepaalt in welke richting we uitgaan maar sowieso kunnen we met biflatie alle schulden herleiden tot nihil, dit kan met wiskundige precisie zoals eerder aangetoond. Wiskunde is niet iets dat als ‘wollig’ kan gezien worden, een bewijs klopt of ook niet, menen we te mogen stellen. En op deze manier komen we terug bij dat andere aspect, de menselijke psyche en het dogma waaraan we – tot spijt van wie het benijdt – onderhevig zijn. Biflatie is het middel dat gebruikt wordt in een ‘steady state economy’, een economie waarin geld voor ons werkt en niet andersom, onvergelijkbaar anders dan het ‘monopolyspel’ dat we vandaag nog spelen. Het gaat niet om geld, je kent de uitspraak wel, ze mag waarachtig zijn maar niet gepast in deze geldgedreven wereld. Wat gelijktijdigheid betreft, dat is wat we nodig hebben als we het mondiaal economische herstel tot doel stellen. Als anderen andere doelstellingen hebben, komen we uiteraard zeer bedrogen uit, het wordt dan dromen over wat mogelijk zou kunnen zijn maar ook niet meer dan dat. Uiteindelijk is het een eenvoudig verhaal, net zoals biflatie eenvoudig zou kunnen zijn.
Dit antwoord helpt me niet echt verder, Werner.
Het kan veel eenvoudiger Dick, biflatie kan pas echt toegepast worden als er een degelijk monetair beleid komt, dat is een kwestie van financiële ethiek en de daarbij horende bewustwording. Dit wil zeggen dat gehandeld wordt vanuit een zgn overkoepelende waarheid waarin strijdende partijen tot verzoening komen als gevolg van de visieverruiming die dat met zich meebrengt. Biflatie kan daarbij helpen omwille van het EN/EN perspectief waardoor het herstel veel sneller kan verlopen. Een en ander ligt in lijn met het mondialiseringsproces in de ware zin van het woord, een aantal attractors helpen bij dit proces, een enkele:
(1) invoering wereldmunt => overstijging valuta- en goudoorlog => absurd verhaal bij gedegen monetair beleid
(2) herstel koopkrachtpariteit => middels gelijktijdigheid inflatie/deflatie => biflatie als neutralisator
(3) tabula rasa schulden => reverse debt system
(4) voorwaardelijke lotto => attractor ifv sociaal duurzame economie => mentaliteitswijziging
(5) arbeid => eerste streefdoel 20 hr/wk => valorisatie technologische revolutie 20ste eeuw
(6) renteloos monetair beleid => rente is immers absurd => biflatie
(7) wilde speculatie is absurd verhaal => zie ‘voorwaardelijke lotto’=> neutraliteit van geld
Biflatie heeft geen nood aan complex economische tabellen aangezien het uitgaat van andere waarden en normen, geld is slechts een meetinstrument in functie van het redelijke evenwicht. Biflatie is ook niet nieuw, het is gewoon herstellen van wat absurd scheefgetrokken werd door van economie een monopolyspel te maken. In de aanloop naar een steady state economy hebben we nog enkel een switch nodig. Ergo, technisch is er geen probleem, dat is geweten en bewezen. Wat rest?
Iets dergelijks verwachtte ik eigenlijk al die tijd al. Dus toch een NWO en in essentie niet veel verschillend van de NWO zoals die nu al regelmatig om de hoek kijkt. Een kleine elite bepaalt dus hoe er gereageerd gaat worden middels biflatie en heeft dus alle touwtjes in handen. Ethiek in de vorm dat die door alle mensen op gelijke manier aanvaard wordt acht ik uitgesloten. En vrijheid is er niet meer dan alleen binnen de aangegeven paden. Maar er zijn dus volgens jou nog meerdere alternatieven. Zijn die op dezelfde wijze te verwoorden als je nu op mijn vraag inzake biflatie hebt gedaan?
Je maakt hier schijnbaar je eigen verhaal van, met biflatie hebben we nu net een middel om dat wat je zegt te doorbreken. Vandaag bepaalt die elite het spel, een co-creatieve samenleving is heel iets anders. Als het streefdoel een werkweek is van 20 hr/week, in wat voor een wereld leven we dan vandaag? Die 20 hr/week is perfect mogelijk, dit wordt echter niet duidelijk zonder dat we ook het ‘monopolyspel’ hervormen. Als je denkt dat een hogere graad van ethiek niet mogelijk is dan zal er niets lukken, lijkt me evident. Finaal is de slotsom altijd eenvoudig, technisch gezien is er geen probleem en aan alternatieven geen gebrek. Voorts is het ‘gevangenschap’ zoals in het artikel staat, misschien niet eens bewust dat we inderdaad strijden tegen ‘windmolens’ (ic virtuele schuldenbergen). We kunnen ook enkel die schuldenbergen wegwerken en verder het systeem laten zoals het vandaag is, ook dat is een optie. Alles is een kwestie van menselijke besluitvorming, politiek zegt vandaag niets over al deze opties, waarom niet?
Overigens Dick, voor de elite kunnen we terecht bij de BIS. Naar mijn bescheiden mening betekent de terugkeer naar een ‘goudstandaard’ dat we die elite in de kaart spelen. Zoals altijd is dat sterk nuanceerbaar, ik maak een verschil tussen het idee ‘goudstandaard’ en de praktische uitvoering. Persoonlijk sta ik nogal verbolgen dat we anno 2014 in een soort van Moderne Middeleeuwen leven, enkel de postkoetsen zijn wat moderner geworden om die goudstaven te vervoeren. Het idee ‘goudstandaard’ is voor mij een reactie op het uit de hand gelopen ‘monopolyspel’ zoals we het vandaag zien. Het kind met het badwater wegsmijten heeft mi ook geen zin, het water verversen is een andere kwestie, dat gaat over herstel. Biflatie geeft ons dan een middel om dit alles anders aan te pakken, hiermee kunnen we al dergelijke conflicten overstijgen en het herstel sneller laten verlopen.
Over je opmerking dat wiskunde niet wollig zou kunnen zijn. Wiskunde is een prachtig hulpmiddel, maar hetzelfde geldt ook voor logica. Was het niet Zeno, die ons m.n. op het dilemma bij de afgeleiden wees? De pijl in de vlucht, Achilles en de haas? Iemand die een prachtig boek over rekenkunde schreef is Malba Tahan, pseudoniem voor Julio Cesar de Mello e Souza, een Braziliaanse wiskundige. Ik heb dit boek al eens eerder vermeld. M.i. is het voornamelijk gebaseerd op logica of beredeneerkunst en minder op wiskunde en laat heel mooi een aantal verschillen hiertussen zien en hoe zaken heel makkelijk verkeerd geïnterpreteerd kunnen worden.
Volledig met je eens Dick, ben zelf geen wiskundige maar m’n denkmakker wel. Je kan je er wat bij voorstellen, we nemen wat boekhoudkundige rasters, denken er even over na en laten er dan wat scripts op los. Resultaat, we kunnen alle schulden herleiden tot nihil zonder koopkracht- en/of kapitaalsverlies. Hebben dit gedaan op een bierviltje, daags nadien een fikse kater, niet enkel door het ontnuchterende resultaat overigens. Net zoals je lijkt te zeggen, een bewijs leveren blijkt verbluffend eenvoudig naargelang de (ic non-conforme) denkpiste die gevolgd wordt. En dan komt het, om te begrijpen waarom iets niet begrepen wordt, mag je psychologie gaan studeren. De interpretatie is daarom nog belangrijker, net zoals de manier van denken. In onze maatschappij is dat hoofdzakelijk inflatoir, biflattoir is daarom totaal iets anders, vooral veel eenvoudiger. Oefening baart kunst.
Leuk stuk maar ik zie nergens de oplossing. Zou er dan toch geen oplossing zijn anders dan een wereldwijde schuldsanering. Wat ze nu doen, de ECB en de andere centrale banken is met nog meer schulden ons schulden probleem proberen oplossen. Dit verhaal kunt u zelfs aan kinderen niet uitleggen als een mogelijke oplossing. Waarom niet vaststellen dat we een probleem hebben wat niet op te lossen is .. Komt wel , na lange tijd van armoede want nu denken we dat er nog teveel te verliezen is. Feit is, we hebben al verloren maar 99% zit nog in de ontkenningsfase.
‘Schuldsanering’ blijkt de gangbare reflex te zijn, naar onze mening komt dat met voorwaarden waardoor een machtsverhouding van toepasing blijft. Dit verhaal wordt in kwalitatieve zin totaal anders wanneer we het hebben over de ‘schuldoplossing’. Technisch gezien is dit perfect mogelijk, net hierdoor kunnen we waarnemen dat de strijd tegen ‘windmolens’ geen metafoor betreft maar daadwerkelijk het geval is. Daarbij, een oplossing is maar goed als ze ook wordt toegepast op een correcte manier, net zoals er maatschappelijke ontvankelijkheid voor moet bestaan. Ergo, is het geen zaak dat er geen oplossingen zouden zijn, als we ze collectief niet kennen dan is er schijnbaar geen oplossing, een verkeerde aanname waar we op verder bouwen met alle gevolgen van dien. Het mag misschien interessant zijn om de casus solo slim hiervoor in beschouwing te nemen. Ik meen dat de ontkenningsfase relatief te beschouwen is, we kunnen immers niet ontkennen wat we a priori niet kennen, om deze reden is kennisdeling een eerste stap om het debat aan te zwengelen. Finaal, aan oplossingen geen gebrek, dat is echt het punt niet.
Ik vind het grappig hoe je vrij simpele dingen zo moeilijk kan beschrijven en vaak met van die systeem grafiekjes komt die puur theoretisch zijn. Het is zoals een wetenschapper de mooie dingen des levens afbreekt in formules en wetenschappelijke praatjes. Althans zo komt het op mij over. We zitten helemaal niet vast in een systeem . We zitten niet gevangen maar blijven zelf in de cel zitten. Je kan hier oproepen tot meedoen wat je wilt maar dat zal niet gebeuren.. Want wat moet je doen ? Ik kan toch niets betekenen.. Als je denkt dat iets niet gaat lukken , krijg je meestal gelijk..Er is al zoveel geroepen over wat er nog gaat komen , Eurobonds , false flag noem maar op.. Maar wat doen we ??? afwachten op wat komen gaat.. Maar ja mensen zijn zandkorrels die strijden om een stukje strand… ????
Vroeger zeiden we dat je huizen kan bouwen door bakstenen op elkaar te plaatsen, een goede manier is om er ook cement tussen te voegen. We hebben toen niet gezegd dat zoiets niet zou lukken, vandaag stellen we vast dat ze er nog altijd niet staan. Louter info, dit artikel is geschreven vanuit een metaforische beschouwing van de werkelijkheid, vandaar de zandkorrels en de windmolens. Uiteindelijk is het werkelijk geen grap, vandaag blijkt het bijzonder moeilijk om in te zien dat je getallen in een raster eenvoudig van plaats kan verschuiven. Het is gewoon een raster met getallen, heel eenvoudig.
Vroeger zeiden we dat je huizen kan bouwen door bakstenen op elkaar te plaatsen, een goede manier is om er ook cement tussen te voegen. We hebben toen niet gezegd dat zoiets niet zou lukken, vandaag stellen we vast dat ze er nog altijd niet staan. Sorry hoor maar wat moet je daar nu mee..? Weer een metafoor zeker.. Je lijkt Alan Greenspan wel… Die kon ook toveren met woorden en termen en nadien zei hij ” als je denkt dat je me begrijpt ,heb je het totaal niet begrepen.. Hou het simpel zou ik zeggen en dan kan iedereen je stukjes een beetje begrijpen misschien..
Dacht dat je om eenvoud vroeg? Wat is er moeilijk aan om voor iedereen een dak boven het hoofd te bouwen? Zijn er niet genoeg bakstenen?
Ik ben het met je eens. Werner is net als Dick een soort wizzard in de bibliotheek. Het praat en daar houdt het ook mee op. Er is niks verandert en er gaat ook niks veranderen. Misschien als je iets verzint en uitlegt dat de helft van de mensen begrijpt. Dan misschien kan je iets betekenen maar dit is leuk voor op de universiteit.
Beste Moerstaal, zou het kunnen dat je oordeel voorbarig is? Hoe weet je wat we doen en al gedaan hebben? Dat er schijnbaar niets veranderd ben ik het volkomen met je eens nochtans, aan wat voor actie had je dan zelf gedacht? Hebben nog andere plannen in de kast liggen.
Ik wou dat het zo was, dat van een wizard in de bibliotheek, Moerstaal. Helaas voor jou is dat niet het geval. Waar wij blijkbaar wel verschillen, is dat ik sommige dingen onthoud en niet onmiddellijk in de vechthouding spring. In de afgelopen zeg maar 5 jaar heb ik misschien een 30 tal boeken gelezen, waarvan de meesten nog fictie (Feist o.a. maar ook Ayn Rand). Wel lees ik een fors aantal publicaties (artikelen) over alternatieve energie (zoals dat zo mooi heet), zekere wetenschappelijke artikelen (waar ik nu niet verder over wil uitweiden), economie en goud. En daar waar nodig zoek ik dan nog wel eens achtergrondinformatie om een beter begrip te krijgen. En dit laatste is natuurlijk volkomen subjectief, want daarbij gaat om zaken waarvan ik zelf vind dat ik tekort schiet voor mijn eigen begrip. Ook roep ik niet onmiddellijk dat ik het met iemand eens of oneens ben. De verschillen zullen altijd pas later in het verhaal blijken. Geef iemand de kans iets uit te leggen, hoe beperkt dat ook mag overkomen. Vraag naar of zeg iets over verschillen van inzicht, daardoor ontstaat er eerder een goede dialoog, dan door iemand helemaal af te branden of hem meteen in een hokje te plaatsen. Ik pretendeer al helemaal niet iets te verzinnen, daarom staat er bijna altijd een verwijzing naar de bron. En die bron dan in de vorm van een persoon en niet specifiek het artikel of boek of zo, omdat je dan wel eens de verkeerde indruk van iemand kan krijgen. Verder baseer ik me vaak op geschiedenis, omdat we nu eenmaal een geheugen nodig hebben. Maar laat twee mensen over eenzelfde gebeurtenis aan het woord en je zult waarschijnlijk verschillende dingen horen. Mijn 1e reactie op de titel van Werner’s stuk over Foucault was dan ook: wat heeft de slinger van Foucault nu in vredesnaam te maken met economie. Zo zie je maar, door je geheugen wordt je ook beperkt en soms op het verkeerde been gezet. Hij spreekt over Michel en ik had Leon voor ogen bij de naam Foucault. The eyes of the beholder, ofwel psychologisch gezien associatie.En als je nou denkt dat ik met het inzicht van Werner op inflatie en deflatie eens ben, dan sla je de plank helemaal mis. Maar om zoiets goed te verwoorden vergt enig overdenken (reflectie voor de Belgen onder ons) en kost dus tijd. En zul je je een aantal consequenties van het artikel goed moeten realiseren. Misschien reageer ik er verder wel helemaal niet op, ook dat zou nog kunnen. Hij en ik denken nu eenmaal fundamenteel verschillend over wat geld nou eigenlijk is. Misschien is het je opgevallen dat er in de wereld wel degelijk grote veranderingen plaatsvinden. Sommige vrij heftig andere op de achtergrond. De wereld is nou eenmaal geen statisch geheel en zal dat waarschijnlijk ook nooit worden.
Dat noem ik een gezonde houding Dick, als we al weten dat er fundamentele verschillen zijn dan zal achteraf misschien blijken dat die minder fundamenteel zijn dan op het eerste zicht lijkt. Ik stel me wel de vraag over welke fundamentele verschillen je specifiek spreekt hier. Kan je die kort even aangeven?
Ik wil je hier wel een antwoord op geven, maar ga daar nu geen discussie over aan, omdat we in vele herhalingen zullen gaan vervallen. Jij verwerpt een goudstandaard, daar waar ik een fiatgeldstandaard verwerp. En beiden staan voor een heel verschillend soort economie met verschillende uitgangspunten en consequenties.
Dank Dick, ik denk dat dit fundamentele verschil vrij snel kan opgelost worden, naar mijn mening gaat het in beide gevallen over ‘extremisme’ waar we op reageren. Dit gaat over het vertrouwen, elk systeem kan ten prooi vallen aan extremismen. Als er al een fundamenteel verschil is, ik meen dat goud als fysieke commodity evolutionair achterhaald is, het idee ‘goudstandaard’ is iets anders. Dat het ‘soort’ economie afhankelijk is van het systeem, zie ik zo niet. Beide systemen kunnen we mi voor hetzelfde doel ingezet worden, het is ‘monopoly’ of ‘sociaal duurzaam’. Vrijwel traditioneel komt hier de clash ‘communisme versus kapitalisme’ uit voort, ook geen optie om voortgang te boeken, meen ik.
Iets anders , we moeten geloven dat Europa vol zit met radicale jongeren… Waar waren ze dan vandaag ? Iedereen kon vandaag zien hoe makkelijk je een chaos kan krijgen.. Al hadden er nog twee van die radicalen toegeslagen had het feest compleet geweest.. Maar nee de jongens hielden zich stil juist vandaag terwijl er een grote kans lag om een grote slag te slaan. Als ik die overtuiging zou hebben en net terug uit Syrie had ik het wel geweten..Wat een gedoe om niets..
Weer iets anders , Gisteren “In to the wild” gezien ? Mijn favo film omdat die jongen voor zijn vrijheid kiest en daardoor de mooiste ervaringen op zijn ziel kan schrijven.. “De dagen zonder geld zijn interessanter dan de dagen dat ik geld heb..” Daarbij de prachtige muziek van Eddie Vedder en ik had bijna mijn tas ook gepakt…. And when you are in Alaska , Wat do you do then ? “just living man , just living…”
Het lijkt er sterk op dat je in een andere wereld leeft, hier gaat het enkel om geld. Ik weet het, het is vreemd maar aan geld blijkt altijd een tekort te zijn, misschien dat we nog iets moeten schrijven over de ‘magie van het verdampende geld’? Ook bijzonder.
Werner, vint, ik kan der niks aan doen maar als ik je verhalen en reacties lees heb ik ook het gevoel dat ik naar politiek 24 zit te kijken. Allemaal zo ingewikkeld verwoord en met zoveel “moeilijke woordbombarie”. Das geen kritiek, maar dat is tegen jou zeggen hoe het allemaal op mij overkomt, en blijkbaar niet alleen op mij. Was al eerder zo, en ik had t ook al een keer of 2 laten doorschemeren maar had en heb niet zo heel veel zin om de discussie aan te gaan , die t dan vaak ongewild toch wordt. Tis geweun dagget effe wit.
Beste Madman, hoeveel keer we dat al gehoord hebben, hou je niet voor mogelijk. Er is een reden voor nochtans maar laat ons een eenvoudige wedervraag stellen. Verklaar eens even waarom we zonder probleem geld kunnen bijdrukken en sommigen toch zeggen dat er niet genoeg geld is. Ik wens je daar heel veel succes mee, het antwoord is ook heel eenvoudig. Ben je dan mee?
T gaat nie over geld, baas, t gaat derover waarom jij je zo ingewikkeld uitdrukt. En dat dat voor veel mensen als onnodig moeilijk doen overkomt. Maar verder geen nieuws. Ou je hoet.
Begrijp wat je wil zeggen Madman, we doen ons best om iets bevattelijk te maken maar dat is in een wereld van toenemende complexiteit niet steeds eenvoudig. Wat eenvoud betreft, misschien interessant om deze kapitale denkfout eens te bekijken. Zoals je wellicht wel weet worden er zo nogal wat gemaakt waardoor eenvoud versmacht wordt door allerhande complexiteiten waar een kat aan haar jong niet meer in vindt. En dat is niet omdat wij daar om gevraagd hebben, het is nu eenmaal zo gegroeid. Met biflatie kunnen we dat helemaal ontmantelen, van complexiteit naar logisch en eenvoudig. Ergo, is wel wat aan de hand in onze maatschappij, verklaringen zijn naar onze mening nog iets anders oplossingen cultiveren. Aan oplossingen is geen schaarste, dat is alvast een pluspunt, niet? Ik wou ook dat het anders was, het is nu eenmaal niet zo.
Er wordt geen geld bijgedrukt. En het geld wat er giraal bij komt gaat halverwege de rivier naar dezelfde plek namelijk diegenen die rente trekken. De bron droogt op en zo wordt het verschil tussen rijk en arm groter…Zo simpel is het, de rest zijn details, ook niet onbelangrijk maar jullie gaan telkens aan de essentie voorbij. Er is geld ZAT, het zit alleen op de verkeerde plekken waardoor het RUILMIDDEL schaars wordt… Iets met rente………………. Wanneer gaan wij het eens hebben over renteniers, beleggers en investeerders? Wanneer gaan wij ons organiseren om bijv. met Luxemburgse CFD toch wat extra’s te hebben in deze donkere tijden. NB Mag je daar short met CFD als het in andere landen verboden is. Ik heb er een account maar was mijn 2.500 euro snel kwijt. Samen kunnen wij wellicht er wel wat van bakken. Hup, stoppen met de toetsenbord uithangen en theoretiseren. Laten wij IETS gaan doen!!!
Als het biflatie zou worden dan heb je geen rente meer nodig, dat geeft wellicht al wat meer ruimte en transparantie?
Werner, als daarmee de geldstroom de andere kant op gaat zodat de ZZP-ers en andere mensen aan de onderkant weer uit kunnen geven en alles daartussen in zoals grote bedrijven, overheden en banken ook weer te besteden hebben dan zeg ik ja. Maar ergens gaat het pijn doen namelijk bij de graaiers, sorry grootgrutters in het geld zoals multimiljonairs en groter, succesvolle beleggers, hedgefunds en noem nog eens van die echte fort knocks-en op… Het geld moet weer gaan vloeien of zaken moeten dermate goedkoop worden dat wij het met die paar centen die nog in omloop zijn ook nog afkunnen. Maar dat lijkt mij gevalletje hyperdeflatie.
Zo kan je dat zien Moerstaal, dat is wat biflatie betekent als het correct wordt toegepast, het is ‘basic economics’. Wat ‘graaiers’ (zoals je het noemt) betreft, dat soort activiteiten gaat voorbij aan de regels van de traditionele markt waar gewone mensen leven. Wellicht wordt het even afkicken maar dat behoort tot een uit de hand gelopen ‘monopolyspel’, de pathologische versie die om correctie vraagt. Met biflatie bestaat er niet zoiets als hyperdeflatie, tenzij we totale chaos ambiëren uiteraard. Deflatie is ‘slechts’ als een katalysator te zien in heel dit proces, het is bijzonder.
“”Handelen vanuit een overkoepelende waarheid”” De nieuwe definitie van fascisme. Wat heeft Biflatie.nl in huis gehaald?
BTW, Dick S, inderdaad, zoals je zegt, een nieuwe NWO. Compliment! Mij bekruipt het gevoel van een soort Goelag-Goeroe. Gecentraliseerd machtsmisbruik is een logisch gevolg op falend fiat. Guillotines bitchez! Trolls first!
Beste Houtskool, de aantijging ‘fascisme’ laat ik voor jouw rekening, biflatie is een middel waarmee je tal van (monetaire) conflicten kan overstijgen. Vanuit dat standpunt is het handelen vanuit een zgn ‘overkoepelende waarheid’. Zoals het op wikipedia te vinden is:
Een waarheid die andere ogenschijnlijk tegenstrijdige waarheden op een hoger niveau met elkaar verzoent is een “overkoepelende waarheid”. Stellingen kunnen als waar bewezen worden en toch strijdige axioma’s opleveren, die alleen met de grootste moeite in een overkoepelende inzicht met elkaar in overeenstemming gebracht kunnen worden. Zo ging de speciale relativiteitstheorie van Einstein uit van de schijnbare tegenstrijdigheid tussen een constante lichtsnelheid en de gelijke geldigheid van natuurwetten voor elke willekeurige waarnemer. Echter, zo’n overkoepelende waarheid is niet altijd van toepassing, deels omdat er schijnbare tegenstrijdigheden bestaan die nog door geen enkele wetenschap kunnen worden opgelost (zoals die tussen de kwantummechanica en zwaartekracht), deels omdat zo’n overkoepelende waarheid op alledaags niveau niet altijd als even relevant wordt ervaren. Binnen de wetenschap spreekt men vaak ook van een “theorie van alles”, die alle fundamentele theorieën van de natuurkunde met elkaar zou verenigen.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Waarheid
Vat het maar niet persoonlijk op. Ik geef de voorkeur aan meerdere waarheden die in balans zijn en met elkaar door 1 deur kunnen. Centraal bestuur faalt altijd.
Op die manier is ‘centraal bestuur’ ook onderhevig aan meerdere ‘waarheden’, indien gekaapt door egocentrisme krijg je de ‘utopische gespletenheid’ zoals naar verwezen wordt in het artikel. Je stelling ‘centraal bestuur faalt altijd’ is mi daarop een reactie, ‘centraal bestuur’ krijgt hierdoor een negatieve connotatie. In werkelijkheid is het heel iets anders dan ‘fascisme’, zelfs volledig het tegenovergestelde. Het is vandaag dat we in een ‘welvaartsdictatuur’ leven, de getuigenissen en bewijslast legio.
het systeem moet ons dienen, niet andersom…….en al helemaal niet een virtueel systeem dat onze (klein)kinderen ook tot slaven maakt…
Uiteindelijk gaat het over niet meer dan dat, het is onthutsend wat er vandaag nog gebeurt. En sterker, technisch gezien geen vuiltje aan de lucht en dat alsof we het leuk vinden om onszelf gevangen te houden. Het is een bizarre gedachte, de getuigenissen legio.