Oceanen van energie, vol energie, dat is letterlijk te nemen. Het gaat dan om drijvende zonneparken, en ook Nederland doet hieraan mee. Buurland België werkt aan het grootste drijvende energie/zonnepark van Europa. Zowel het IMF, Internationaal Monetair Fonds als de ECB, Europese Centrale bank, legden al meermaals verklaringen dienaangaande af. Zij kijken dan in de eerste plaats naar het kostenplaatje. De toekomst moet beslist groen(er) worden, zeggen zij (en zij niet alleen). Wel dit: eerst verdiende industrie in het algemeen soms met als neveneffect het vervuilen van waterlopen en zeeën. Nu kan er opnieuw verdiend worden: aan het opschonen van al die wateren. Nou ja, zo blijven we bezig zullen we maar zeggen.

Hernieuwbare energie

Ondergetekende is geen expert op het gebied van energie. Mijn kennis hierover is slechts heel algemeen. (Wel wist ik dat zonneënergie de goedkoopste vorm van energie is die er maar bestaat. Dit dan tezamen met windenergie op het land.) Misschien dat ik daarom nog niet eerder gehoord had over drijvende zonneparken. Maar een uitzending hieromtrent op tv in september 2020 vatte mijn aandacht. Die ging over precies het grootste drijvende energiepark van Europa dat bij ons buurland in aanbouw is. Om precies te zijn in het Nederlandstalige deel van België – Vlaanderen. Na wat zoekwerk blijkt dat de toepassing van het principe ook niet nieuw is. De autoriteit op het gebied van hernieuwbare energie is dan The International Renewable Energy Agency (IRENA). Een rapport van deze instantie berekende dat energie van zon en wind inderdaad de toekomst is.´Cheap renewable energy and low-priced batteries are anticipated to lead to wind and solar producing 50 percent of the world’s electricity generation by 2050.´

De zon is gratis

Blijkt dat deze business in gang is sinds een viertal jaar. Met het grootste drijvende zonnepark ter wereld in China. ´Located outside Huainan city in China’s Anhui province, the Sungrow Huainan Solar Farm is considered to the world’s largest floating solar array´.Ook andere landen namen nadien dergelijke initatieven, zoals Japan en Zuid-Korea. Drijvende zonneparken leveren zelfs nog zo´n 13 procent meer energie op dan degene die op land staan. Omdat de temperatuur van het water een afkoelend effect heeft. Aldus een studie van Universiteit Utrecht. In 2019 startte het Nederlandse bedrijf Oceans of Energy met zonneënergie op zee. Aan de kust voor Zeeland ligt het eerste resultaat.´CEO Allard van Hoeken, die 20 jaar lang offshore platforms ontwikkelde voor de olie- en gasindustrie en in 2015 werd gekozen tot ‘ingenieur van het jaar’, legt uit hoe hij op het idee kwam.´

Oud versus nieuw

Ik denk dat het ook een vier/vijftal jaar geleden was dat ik, eveneens op televisie, een programma over China bekeek. Daarin werd gesteld dat het doel van dit land op het gebied van energieopwekking was: vooreerst 50 procent van alle energie die China nodig heeft, van de zon te doen komen. Ook rond die tijd kwam in de aanloop naar de presidentsverkiezingen in de VS, vanuit dat land een heel ander bericht. Donald Trump beloofde in zijn toenmalige campagne om de plaatselijke kolenmijnen terug te openen. Ja, zo was het inderdaad, nu ik erover terug denk. Ik dacht nog bij mezelf: het ene land kijkt vooruit, naar de toekomst. En het andere grijpt terug naar het verleden, naar kolen, een van de grootste vervuilers op energiegebied. Dit roept vandaag, op 11 september 2020, dan nog reminiscenties op aan een ander bericht uit de media. Enkele maanden geleden hoorde ik, op de radio dacht ik, dat genoemde kolenmijnen opnieuw gesloten werden. Wegens onproductief. Dat zoeken we dus vandaag even op:

´Trump’s pledge to save US coal is failing, leaving coal country in crisis´

Zo titelt een stuk op cnbc.com. En verder: ´Pledges by President Donald Trump to save the U.S. coal industry and boost so-called clean coal technology are proving to be no match for the free market. Competition from lower-cost natural gas and renewables has led to a wave of bankruptcies and layoffs as coal production declines.´ Ja, dacht ik al jaren geleden hoor. Het heeft geen zin om oude industrieën kunstmatig nieuw leven in te blazen. Je kunt dat doen, en heel wat ontslagen arbeiders krijgen inderdaad tijdelijk opnieuw hun werk terug. Maar blijvend kan zo´n kortzichtige ´oplossing´ nooit zijn. Anders reden de treinen anno 2020 nog op stoom. Neen, vooruit moet je kijken, zeker in besturen, in ondernemen.