Na jaren van aanzienlijke afstand wordt een consortium opgericht voor de productie van EV batterijen. Het wordt ‘a tie-up among carmakers, energy companies, and others interested in building battery capacity in Europe.’ Van de 5 à 6 miljard euro komt 1,2 miljard van Brussel. De rest zal uit de privé sector gehaald worden. Er is reeds genoeg geld voorhanden om fase één te starten van wat een megafabriek moet worden.
Marktaandeel
‘De overgrote meerderheid van de EV-batterijen (batterijen voor Elektrische Voertuigen) zijn Lithium-ion accu’s. Ze zijn bijzonder interessant voor gebruik in wagens: hoge energiedichtheid, milieuvriendelijk (zeker qua uitstoot fijn stof en CO2) en (relatief) lange levensduur. Het prijskaartje voor deze EV-batterij is nog aanzienlijk, maar de kostprijs zal de komende jaren ongetwijfeld slinken door de grote vraag.’ Deze catch up is beter laat dan nooit. Vooral China en Zuid-Korea bouwen hier in Europa ook aan marktaandeel. (Maar laten het merendeel van de eigenlijke productie wel in hun thuislanden verrichten; eigen volk eerst, of wat dacht u?)
Rode lantaarn Nederland
Bestuurders mogen dan wel denken ‘groen’ te rijden met een electrische wagen. Maar beseffen ze ook waar de energie, de stroom vandaan komt om de batterij te voeden? In dat opzicht, van groene stroom productie, staat Nederland aan het staartje van de rij. Tezamen met het piepkleine Luxemburg. Ook groter gezien, is Nederland zowat de hekkensluiter als het aankomt op de productie van hernieuwbare energie. Aldus het mei 2019 rapport van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). ‘In 2020 zou 14 procent van alle in Nederland opgewekte energie uit hernieuwbare bron moeten komen: biomassa, waterkracht, wind of zon.’ Hoe gaan we dat nog kunnen realiseren…? Greenpeace: ‘Wederom blijkt dat Nederland geen voorloper is, maar in de achterhoede hobbelt.’
