(Gerrit Welbergen) We zijn er zo langzamerhand al een beetje aan gewend. Het straatbeeld van lege panden in onze winkelstraten wat menigeen doet somberen over de toekomst van onze binnensteden. De binnenstad met zijn Marktplein, Kerkplein, Hoofdstraat en de Dorpsstraat waar we elkaar ontmoeten bij het halen van onze dagelijkse boodschappen, of de weekend boodschappen als we praten over de hardwerkende tweeverdieners die op werkdagen drukte hebben met halen en brengen van de kids naar en van de opvang. Daarom is het vooral in de weekends een gezellige drukte in de stad waar we tussen het shoppen door even heerlijk willen relaxen op de gezellig ingerichte terrassen.
Verdwijnt gezelligheid in de binnensteden ?
Het is tegenwoordig niet meer alleen de grote verleiding in de winkelstraten maar des te meer nog in huis als we al scrollend schreeuwende aanbiedingen over onze schermpjes voorbij zien komen. Geld moet rollen, is een veel gebezigde uitspraak in deze 21ste eeuw waar het online shoppen zijn intrede deed. 24 Uur per dag kunnen we nu shoppen. Of in de stad, dan wel thuis voor het scherm. Het straatbeeld in veel binnensteden is daardoor aardig aan het veranderen.
Wachten op de ommekeer
Er is een schrikbeeld ontstaan van ongure winkelstraten met lege panden en mopperende winkeliers die roepen dat ze van ellende het liefst de gracht inspringen. Ze klagen over de concurrentie van de webwinkels die hun omzet afjatten en sommige winkelcentra doen veranderen in een soort van niemandsland waar je niks meer te zoeken hebt. Toch denk ik dat dit beeld wel eens kan omkeren in de nabije toekomst. Vergeet niet dat de ontwikkeling en de komst van de webwinkels een stormachtig verloop heeft gekend. De saaie grijze bedrijfshallen zonder ramen schoten als paddenstoelen de grond uit. Wethouders van veel gemeenten waren blij dat ze eindelijk weer wat grond konden verkopen op de kale stukken bedrijventerrein. Saaie distributieballen kwamen in plaats van het onkruid. Grote hallen met heel veel inrijpaden voor vrachtwagens en bestelbussen.
Verleiding
Volgepakte bestelbussen hobbelen nu over de verkeersdrempels in de woonwijken waar de gehaaste chauffeurs al mopperend hopen een buurman of buurvrouw thuis te treffen die het pakje wil aannemen van de bewoners 3 deuren terug in de straat. De stekker van mijn deurbel ligt er niet voor niets uit. Zelf bestel ik niets meer online, behalve dan de inktpatronen voor mijn printer. Dat is 1 keer in de 3 jaar. De handige winkel in onze binnenstad die deze voordelig verkocht is ook al verdwenen. Nogmaals, ik geloof toch in een ommekeer. Zoals met veel nieuwe trends zal ook de online-shop naar mijn idee zijn beste tijd wel hebben gehad. Was het eerst nieuw en verdomd gemakkelijk om vanuit de luie stoel een bestelling te plaatsen van je nieuwe speakersetje of 10 paar onderbroeken, nu komen velen tot inkeer. Eerst luisteren en passen is toch handiger dan teleurgesteld een retourzending af te leveren bij het loket in het winkelcentrum. Ik snap de grote verleiding van het gemak wel en de lage prijzen vanwege de aanhoudende concurrentie onder de webshops, maar ik denk dat daar verandering komt.
Schadelijk voor de schatkist
In de nieuwe trend van het online shoppen wilden innovatieve ondernemers niet achterblijven en de ene na de andere grote retailer stapte in deze nieuwe markt. We hebben al zoveel grote webwinkels, zoals Bol.com, Wehkamp, Coolblue etc, etc. Maar ook de grote buitenlandse concurrenten Amazon en Zalando. Er tussenin nog vele andere en zelfs de online supermarkt Picnic wat het snelst groeiende bedrijf van Nederland was in de eerste helft van 2019. Benieuwd naar de winstgevendheid van zoveel opkomende webwinkels ben ik eens gaan googelen. Al snel blijkt dat ze elkaar met felle concurrentie de tent uitvechten. Winst maken is uit den boze. Omdat het gaat om producten die niet uniek zijn maar die je overal kunt kopen moet je dus een prijzenslag aan. Dus goedkoper zijn dan de winkels in de straat en goedkoper dan de online-concurrent. Dus verkopen vlak boven de inkoopprijs. Hoe kun je dan nog winst maken als je bijvoorbeeld te maken hebt met de vele retourzendingen die niet in rekening worden gebracht. Bij sommige grote webwinkels liggen de retourzendingen zelfs boven de 50 procent. En dan te weten dat zelfs 90 procent van de retourzendingen gewoon vernietigd wordt, zoals gedragen kleding, schoeisel et cetera. Onze klimaatgeleerden zouden hier de aandacht eens op moeten vestigen.
Verspilling
Wat een verspilling hier plaatsvindt. Als je het goed beschouwt dragen webwinkels totaal niets bij aan onze maatschappij. Doordat ze nauwelijks of helemaal geen winst maken dragen ze ook niet bij aan onze schatkist. Met hun verliezen kosten webwinkels de belastingbetalers juist geld. Negatieve inkomens kunnen namelijk fiscaal verrekend worden met positieve inkomens van voorgaande jaren of zelfs toekomstige jaren. Staan we hierbij wel eens stil? De carry back-regeling, een achterwaartse verliesverrekening genoemd, of de carry forward, een voorwaartse verliesverrekening. Wij belastingbetalende burgers houden op deze manier verliesgevende, vervuilende, overlast bezorgende en buurtonvriendelijke ondernemers overeind. Merkt dit nu niemand op, zo vraag ik mij af. In feite zijn we als samenleving immoreel bezig met het overeind houden van overtollige webwinkels.
Schadelijk voor milieu
Ik zie het al aankomen dat wanneer straks een nieuwe recessie toeslaat er veel webwinkels op de fles gaan. Hun winstmarges zijn zo gering dat ze bij een recessie grote verliezen lijden. Consumenten worden voorzichtig met hun totale uitgavenpatroon waardoor ook de online-verkopen inzakken. De nieuwe trend van de webshops is er nu al een beetje af waardoor bij een nieuwe recessie ook de omzetdaling bij webshops fatale gevolgen heeft. Er zullen veel kleinere webwinkels maar zeker ook grotere failliet gaan. Het is een bekend verschijnsel dat een opgaande trend uiteindelijk eindigt in een neergaande lijn. Ik denk dat de rek er wel uit is. Ook met het oog op het klimaat zal de discussie over het maatschappelijke (on)nut van webwinkels vaker gevoerd worden. Zijn webwinkels met hun aanverwante koeriersbedrijven misschien niet heel schadelijk voor het milieu en ons klimaat? Tijd voor een wake up call.
Koerier: ooit te paard, nu met grote vaart
Een andere trend bij de opkomst van webwinkels is de opkomst van de koeriersbedrijven. Ook deze zijn als paddenstoelen uit de grond geschoten. Van kleine ondernemers tot grote bedrijven. Ze werken allemaal met goedkope arbeidskrachten, vaak deeltijdwerkers. Door de grote verscheidenheid van de verschillende koeriersbedrijven en de contracten die ze aangaan met de verschillende webshops, is het een komen en gaan van bestelbussen in onze eens zo rustige woonwijken. Er is totaal geen coördinatie. Let eens op hoeveel koeriersbussen je telt als er ergens een file staat. Al die busjes zijn een plaag geworden in onze woonwijken. Om moe van te worden. Zou er nu een tijd van bezinning aanbreken als mensen zich wel 2 keer bedenken alvorens weer een online bestelling te plaatsen. Met in hun achterhoofd de malende gedachten van de overlast in de straat en de extra CO2 uitstoot die je daarmee veroorzaakt. Voor dat ene pakketje met die mooie muiltjes had je ook naar de stad kunnen fietsen. Veel van de kleine pakketjes in die bestelbussen passen makkelijk in de fietstas. Wat opvalt is dat de koeriers vaak maar 1 pakje afleveren en bij de volgende voordeur weer 1 pakketje, maar dat pakje wordt dan geleverd door een andere koerier in een ander busje. Gewoon absurd! Als dit het nieuwe retailer-verdienmodel moet worden van de toekomst dan ontbreekt het ons aan menselijke intelligentie.
Ben ik ouderwets ?
Of misschien ben ik ouderwets. Worden straks pakjes afgeleverd met drones als er een nieuw netwerk is opgericht waarin (lucht)verkeersgeleiders het vrachtvervoer via het luchtruim regelen voor de kleine pakketpost naar de voordeur. Daarboven een netwerk voor de grotere drones met meer capaciteit die de goederenstroom onderhouden tussen fabrikanten en distributiecentra. En op 10 km hoogte verzorgt de luchtverkeersleiding van Schiphol het aloude vrachtververvoer door de lucht met de nieuwe propeller aangedreven vrachtvliegtuigen. Propellers die worden aangedreven via de luchtturbulentie langs het vliegtuig die de dynamo’s opladen naar de accu’s voor de eigen propelleraandrijving. Ach, met een beetje fantasie kunnen we nog veel winst behalen uit onze transitie naar een nieuw uitstootloos tijdperk. Alleen zijn de webwinkels nu een stap te ver voorwaarts. Beter is te wachten op het “WWW of drones.” GW
Luchtfietserij.
Al decennia geleden werd er aan gedacht om dit kleine landje een voorbeeld te laten zijn op het gebied van het openbaar vervoer.
Door middel van transportbanden van deur tot deur, duurzaam aangedreven door onze eigen uitlaatgassen.
Het is niet moeilijk om te voorspellen dat al die webwinkels zullen plaatsmaken voor het aloude marktidee met ruilhandel, want het hele ‘web’, met alle daaraan verbonden elektronische tierelantijnen, is niet meer dan een mooie zeepbel die klapt bij de intrede van een echte crisis.
Precies. Onze digitale schijnwereld is niet meer dan een iel koeienpaadje.
De meest geliefde, maar tegelijk meest kwetsbare en minst duurzame manier van werken en leven zal een serieuze stresstest niet overleven.
Zouden de steeds vaker voorkomende storingen in de grote netwerken van grote bedrijven een voorbode kunnen zijn? Gisteren KPN, en zojuist een grote storing in het netwerk bij AH waardoor niet afgerekend kan worden. Toch wel een “dingetje.” Door de toenemende grootschaligheid worden we in onze hypermoderne samenleving steeds kwetsbaarder. Er wordt al vaker gewaarschuwd voor grote storingen door bijvoorbeeld cyberaanvallen en de eenmansacties van zelfingenomen hackers die onze digitale maatschappij steeds vaker ontregelen. Maar hopen dat een serieuze stresstest achterwege blijft. Als men daarmee begint dan weten we direct dat het vertrouwen in het systeem weg is. Dan zal net als in de bankensector de angst niet meer verdwijnen dat de boel wel eens helemaal ontregeld kan worden. Onlangs werd na de grote stroomuitval in Zuid-Amerika vastgesteld dat ook het hoogspanningsnetwerk in Europa kwetsbaar blijkt te zijn: https://nos.nl/artikel/2290118-langdurige-stroomuitval-kan-ook-in-nederland-en-we-zijn-niet-voorbereid.html
En wat dacht je van de Bitcoin en andere cryptovaluta? Geld bestaat slechts virtueel in de computer. In het geval van een hack, crash of malware zou het zomaar kunnen dat je je bitcointegoed kwijt bent. Helemaal als je geen hardcopy van je harde schijf hebt gemaakt. Verder winkel ik niet graag online, tenzij het echt niet anders kan. Hoe is het je bestelling geregeld in het geval van een faillissement als je vooruit hebt betaald? zo zijn er nog vele aspecten.
Houd notitieboekje en pennenbak in ere!
Zoals al vele malen door Gerrit is uitgelegd zullen de bestedingen duurzaam afnemen en het aantal winkels verder afnemen en dat geldt uiteraard ook voor webwinkels