Gold Digger: De buit is binnen

In elke plaats waar ik ben geweest in het Westen van Australië heb ik goud gevonden. Het is tijd om m’n Minelab GPX ‘four and a half’ neer te leggen. De missie is geslaagd. Het goudavontuur is voorbij. In Leonora had ik een goede spot te pakken. Binnen vier uur, vier nuggets, daar zat zelfs een echte ‘sunbaker’ tussen, die zijn zeldzaam. Kon ik gewoon oprapen van de grond. Na Leonora ging ik samen met de ervaren goudzoekers door richting Laverton, daar vond ik mijn laatste goldnuggets. Op veel dagen kwam ik na uren zoeken in de bush met een lege handen thuis, maar gelukkig vond ik zo af en toe een nugget. Ik heb het volgens de professionele Australische goudzoekers helemaal niet slecht gedaan voor een beginner. 23 gouden vondsten!

In totaal heb ik in 3 weken tijd 46,1 gram goud gevonden. Dit is een zeer conservatieve schatting, aangezien het nog niet helemaal duidelijk is hoeveel goud er precies in mijn specimen zit. Uit de specietest van een goudzoeker bleek dat er 24,1 gram is zat, uit een andere test, gedaan door een andere goudzoeker, kwam dat er zo’n troy ounce gold in de steen zou zitten, 31,1 gram dus. De totale 46,1 gram is dus gebaseerd, op de schatting van de 24,1 gram van m’n specie. Hoe dan ook, veel meer goud dan ik van tevoren ooit had verwacht.

Het gesprek van de dag onder de Australische goudzoekers is de prijs van het goud, die stijgt momenteel naar ongekende hoogte. Er worden nieuwe records neergezet. De goudprijs staat nu bijna op $1250,-. Dat is bijna 1400 Australische dollars voor een ounce. Meer dan A$45,- per gram. Veel goudzoekers bewaren zo veel mogelijk goud en verkopen alleen wat kleine nuggets. Ik heb op de gold campings met veel verschillende goudzoekers gesproken. Natuurlijk zit er enigszins wat wishful thinking bij, maar heel veel golddiggers verwachten dat de prijs van goud nog veel verder gaat stijgen in de komende jaren.

De meerderheid van de goudzoekers zijn oud, gepensioneerd en doen het als hobby. Ik denk dat indien de goudprijs in de toekomst echt zal blijven stijgen er ook meer jongere mensen richting de bush zullen vertrekken. Als je begrijpt hoe het werkt en een beetje het land kan ‘lezen’ (enigszins wat geologisch inzicht hebt) kan goudzoeken heel lucratief zijn.

Helemaal als Minelab met een nieuwe gouddector komt. Minelab heeft ongeveer de monopoliepositie wat betreft gouddetectoren. Vrijwel alle goudzoekers die ik heb ontmoet hebben een Minelab 4500 of een Minelab 4000. Wanneer er een nieuwe op de markt komt weet niemand. Minelab doet er heel geheimzinnig over, de geruchten gaan dat er eind van 2010 een Minelab 4800 en een Minelab 5000 zullen verschijnen. De 4800 is een vereenvoudigde versie van de 4500, want heel veel verschillende knopjes, buttons, instellingen, etcetera. De 5000 zou dieper in de grond kunnen detecteren, dit is ook zo’n beetje de enige manier waardoor gouddetectoren nog beter kunnen worden, maar omdat Minelab vrijwel de enige is, verbeteren ze het elke keer maar een klein beetje. De Minelab 4500 kan een nugget van een ounce tot ongeveer een meter vinden, maar het signaal van een nugget van een gram is dieper dan 30 centimeter bijna niet meer te horen. Er zit nog héél veel goud in de grond, alleen gaat het steeds dieper en dieper. Op den duur veel te veel werk voor die oudjes!

In euro’s is de prijs van goud, door de problemen in Griekenland en de rest van Europa, ook flink gestegen. Een grammetje is inmiddels meer dan €30,- waard. Dat zijn toch geen slechte verdiensten voor een ervaring in de outback van Australië. Ik heb genoten van de bush, de natuur, de stilte van alleen de monotone piep van m’n Minelab. Eigenlijk is goudzoeken heel rustgevend, het lijkt een beetje op vissen, totdat je een signaal krijgt en een target gaat graven (de dobber gaat onder), dat is een kleine adrenalinestoot, want zou het the big one zijn?

De winnende gok voor een echt goudklompje uit Australië was 50 gram. Dat is zo ongeveer wat ik gevonden heb. De winnaar (Richard) zal het goudklompje ontvangen als ik weer in het koude, volle, goudarme Nederland ben teruggekeerd. Ik ga het wel een beetje missen, het lopen in de dreamtime van de Aboriginals, lekker back to basis, een bush tucker walk in je eentje met een pikhouweel en gouddetector in kilometers uitgerekte leegte, samen met de slangen, goanna’s (big lizards), kangaroo’s, emoe’s en de vliegen. De vliegen hadden het goudzoeken wel leuker kunnen maken, of beter gezegd, een afwezigheid van de vliegen. Bastards. Vlieg, je mag overal zitten, MAAR NIET OP M’N LIP!!

Hierbij is het afgelopen met de Gold Digger verhalen. Ik ga de komende maand uitzoeken waar dat goud nou toch vandaan komt, want iedereen heeft z’n eigen theorie, met andere woorden, niemand weet het eigenlijk precies. Blijft geweldig spul, dat goud…

Groet,

The Gold Digger