‘Ik moet iets bekennen. De economische situatie slaat me met verstomming. De toestand is explosiever dan tijdens het toppunt van de kredietcrisis. Er zijn zoveel onzekerheden. We zijn even ver verwijderd van een oplossing als van een totale implosie van het financieel systeem.’ Meesterspeculant en wilde weldoener George Soros laat in een zeldzaam gesprek zijn licht schijnen over de toestand van de wereldeconomie.
Steenrijk speculant maar een kind van straatarme Joods-Hongaarse immigranten. Filantroop met een messiascomplex. Pleitbezorger van de democratie, bestrijder van het communisme, linkse rakker. Adviseur van het Witte Huis, Amerika’s staatsvijand nummer één. Doodgraver van het pond. Would-be wetenschapper. Weinigen zijn met zoveel tegenstrijdigheden te omschrijven als George Soros. Weinigen hebben een even krachtige stempel gedrukt op de recente economische en politieke geschiedenis als Soros. En weinigen zijn beter geplaatst om hun licht te laten schijnen over de nieuwe wereldorde.
Soros afdoen als een gehaaide speculant is echter al te gemakkelijk. De man schonk al meer dan 8 miljard dollar van zijn vermogen weg aan instellingen die overal ter wereld de democratie willen bevorderen, in het bijzonder in Oost- Europa. Zijn jongste speeltje is het Institute for New Economic Thinking (INET), een instelling die de economische wetenschap nieuw leven in wil blazen.
Soros trok INET op gang met een gift van 50 miljoen dollar bestemd voor studiebeurzen en de financiering van wetenschappelijk onderzoek. Voor de tweede keer verzamelde hij topeconomen en bewindslui om de economische wetenschap te herschrijven. Dit jaar blies Soros verzamelen in Bretton Woods, waar 65 jaar eerder meer dan 40 naties een globaal muntakkoord beklonken onder leiding van de Britse econoom John Maynard Keynes. De Tijd heeft een zeldzaam gesprek met George Soros. Lees hier het hele interview van Stijn Demeester.
Welke oplossing?
peetar
http://kinderpindakaas.blogspot.com/
Veel problemen en een pleidooi voor regulering. Helaas mis ik de wil tot regulering en de belangrijkste bedreiging voor de economie en dat is dat peakoil en grondstof schaarste, omdat de aarde gewoon niet meer grondstoffen heeft; aka dat we op veel te grote voet leven. Er wordt wel gesproken dat hogere grondstofprijzen goed zijn voor de derde wereld (wat opzich een goede zaak is), maar de eindigheid (zie Grenzen aan de Groei) van de Club van Rome betekent dat we een totaal andere economie nodig hebben met totaal andere economische theoriën. Mijninziens betekent dit dat we zo veel mogelijk zaken moeten zien te besparen en dit zal moeten leiden naar een totale transitie en het lokaliseren van de economie, waarbij het beleid gericht is om het sluiten van de economisch/ecologische kringlopen en het steeds verder reduceren van het gebruik van de oprakende grondstoffen.
Je kunt de globale economie wel verder optimaliseren en ook steeds efficienter qua hulpstoffen w.o. olie laten draaien en een echte vrije markt creeren, waarbij de mensen in de arme landen ook echt kansen op de wereld markt hebben, maar uiteindelijk loopt dit vast omdat we geen goede olievervangers hebben.
Mijn lijkt dat deze tijd en de resterende bronnen gebruikt dienen te worden om overal ter wereld een goede en sluitende lokale / regionale economiën op te zetten en zo de armoede en honger problemen uit te bannen. De verschillen tussen producent en consument zouden veel kleiner moeten worden en dit is mijninziens het echte probleem.
Wat we nu nodig hebben is dus een visie die werkt in het post-grondstof delvings tijdperk.