China´s Sociaal Kredietsysteem – toekomstig model voor Europa?

Dat is waarover een artikel op Dissident.nu handelt, en waarop Biflatie al eerder heeft gealludeerd. Het is de natte droom van elke totalitaire maatschappij, elke dictatuur. Het is burgers, bedrijven – alles op je grondgebied zo volledig mogelijk beheersen, onder controle houden. Het Sociaal Kredietsysteem in werking in China dus, en dit sinds zo recent als 2020. We gaan hier dieper op in, en wijzen net als in bedoeld artikel op de gevaren voor Europa. Tezamen met de VS de schaarse oppervlakte, werelddelen, landen waar de meest mogelijke vrijheid heerst op alle gebieden. Zelfs al is het hier verre van perfect – het is de realiteit en zoals de schitterende film uit 1997 met Jack Nicholson titelt – As Good As It Gets. Waar we met z´n allen voor moeten waken, dag en nacht en op alle mogelijke manieren is: verhinderen dat onze machthebbers (want dat zijn ze, onze overheden in Europa en de VS) op ´bepaalde gedachten´ komen. Erdoor geïnspireerd raken. Snode plannen gaan smeden. En zoiets als een Sociaal Kredietsysteem hier ook gaan invoeren. Beware and be prepared!

´De Chinese Communistische Partij controleert alle aspecten van het leven van de burgers. Met het sociale kredietsysteem wil de partij haar bewakingsstaat perfectioneren. Voor het vrijheidslievende Westen een onvoorstelbare ontwikkeling – of niet?´ Zo staat op Dissident.one te lezen.

Totale controle

In het licht hiervan – de totale controle over alle burgers – waarschuwde ik mijn abonnees voor wat wel het sluitstuk mag heten. Eens dit een feit wordt – en het komt, het komt eraan! – zal die controle ook totaal worden. ´He who controls the money supply of a nation controls the nation´ is een quote van James A. Garfield (1831-1881). ´James Abram Garfield was de 20ste president van de Verenigde Staten en de tweede president die vermoord werd. Zijn ambtstermijn was een van de kortste in de geschiedenis van Amerikaanse presidenten; zes maanden en 15 dagen´. (Wikipedia.org).  Ik heb het dan over de digitale yuan (DY), die China´s nieuwe nationale (op termijn: internationale?!) munt wordt. De praktische tests zijn reeds maanden aan de gang in het binnenland, en worden ook almaar uitgebreider. Ook daarover berichtten we u op Biflatie, en dat ging over wedstrijden waarmee een selectief (!) aantal Chinezen DY kon winnen. In bepaalde steden werd de DY al op eenzelfde wijze uitgedeeld, recht in de digitale portefeuille van burgers, hun wallet. Er was de samenwerking in maart 2021 met Alipay en WeChat. Dus: het komt, hij komt, de digitale yuan met alle gevolgen vandien…

Bitcoin gone

Eerder vroeg dan laat zal bitcoin de DY in de weg gaan zitten. Ergo: mijn beide collega´s en ik hebben onze abonnees aangeraden hun wallet flink uit te dunnen, we schrijven dan 1 mei 2021. Wat we verwachten is dat op een mooie…neen: akelige dag voor cryptobeleggers, het bericht in de media verschijnt dat crypto´s mijnen, bitcoin mijnen, er verboden wordt. Misschien of waarschijnlijk met een ultimatum, maar het feit zal blijven. Gedaan met (voor plusminus 63 procent) bitcoin mijnen in China. De klap voor de cryptogemeenschap zal mind-blowing zijn. Onverwacht. Dat is: behalve voor onze abonnees, en voor u, lezer en bezoeker van Biflatie.nl. Bent u zelf cryptobelegger: wees dan gezegend, want u bent hiermee gewaarschuwd. Wij geven geen financieel advies, en ieder moet maar z´n eigen conclusies trekken…of niet. Een ander artikel van vandaag, zaterdag 8 mei 2021 (!) met als titel

´Digital Yuan: China’s Attempt to Replace Crypto / USD in 2021´

…laat toch niet veel meer aan de verbeelding over, wel?

Dit even zijdelings, want we hadden het vooreerst over genoemd Sociaal Kredietsysteem. In het kort betekent dit dat burgers (en ze zijn met z´n 1,4 miljard!) punten krijgen voor ´goed gedrag´. En punten verliezen omwille van ´slecht gedrag´. Stel je voor: het lijkt wel een mengeling van kleuterschool en gevangenis! En dat is het ook precies. Dissident.one: ´Het sociale kredietsysteem van China wordt door velen gezien als een afschrikwekkend voorbeeld van een totalitaire staat, schrijft Epoch Times. Het is gemakkelijk over het hoofd te zien dat veel zaken zich hier in Europa in een zeer vergelijkbare richting bewegen. In tijden van digitale bewaking is dit onderwerp ook voor Duitsland van toenemend belang, niet in de laatste plaats omdat het Westen onlangs veel heeft overgenomen van wat uit het door communisten geleide Middenrijk komt.´ Opvallend feit nog: bij genoemd artikel hoorde een YouTube video. Wanneer we die willen bekijken krijgen we het volgende te zien: ´Dit account is beëindigd wegens een handelsmerkclaim van derden.´ 

Beperkingen

´Mensen die naar de mening van de partij “goed gedrag” vertonen krijgen positieve punten en burgers die “slecht gedrag” vertonen krijgen puntenaftrek. Het systeem gaat hand in hand met quasi-uniquitous surveillance, waarvan de gegevens een groot deel van de puntentelling voeden. Daartoe wordt het sociale en politieke gedrag van particulieren, bedrijven en andere organisaties, zoals niet-gouvernementele organisaties, geanalyseerd om hun “sociale reputatie” te bepalen. Wie een te lage score behaalt, kan beperkingen in zijn dagelijks leven verwachten. Deze omvatten toegang tot sociale diensten of het zoeken naar werk en onderwijs.´ Het kan ook gaan van zoiets banaals als reserveren in een bepaald restaurant of van plaatsen bij een theatervoorstelling – wat al dan niet toegewezen wordt. Tot het in aanmerking komen om een bepaalde woning te kunnen huren, of voor een baan…! En ook de rijkste man van China moet niet denken dat zijn miljardenbezit hem zogenaamd ´machtig´ maakt, zo machtig dat hij zich boven de Partij uit kan wanen. Jack Ma werd verhinderd wat de grootste beursgang in de geschiedenis zou worden, te realiseren. Ant Groupt mag zelfs tevreden zijn mee te mogen werken aan het Systeem! Ma verdween enkele maanden van het toneel, spoorloos, nadat hij nog pas, zelfs maar lichtelijk en zijdelings, kritiek had geuit op de Chinese regering. Hij is dezelfde niet meer sindsdien en schikt zich helemaal en volledig naar de realiteit. Wat zullen ze hem wel ´in het oor gefluisterd´, of ´aan het verstand gebracht´hebben…?!

De Controleurs

De mogelijkheden zijn quasi onbeperkt, men leze er 1984 van George Orwell op terug; een ware ziener, schitterend journalist en zijn tijd ver, ver vooruit. En niet te vergeten het boek van eenzelfde grote betekenis van Aldous Huxley – Brave New World. Heerlijke Nieuwe Wereld. Nou – zo heerlijk is of wordt die dan slechts voor een heel klein deel van de bevolking hoor?! De elite, inderdaad. De heersers. De hoogste regeringsleden. Noemen we hen: de Controleurs. En wie horen we daar, stilletjes, moeilijk verstaanbaar maar toch, helemaal in een hoekje verdoken, schuilend, één bepaalde vraag stellen? Het is een retorische vraag dan nog. Die vraag luidt: ´Wie controleert de controleurs…?´

Lessons (not) learned

De lessen die we uit dit alles mogen, moeten trekken, in West-Europa, in de VS: dat we er zeer stevig voor moeten waken, moeten verhinderen dat DIT ons ook overkomt. Dat ook ONZE regeringen zich dingen in het hoofd zullen, zouden halen! En het begint met kleine, onopvallende maatregelen, voorschriften, wetten zelfs, altijd. Tot we op een dag wakker worden en ons afvragen: ´´How dit I get here…?´´