Data is het nieuwe goud/Wat weten wij van de overheid?

Er wordt wel meer als ´goud´ bestempeld, of het ´nieuwe goud´ in het bijzonder. Zo is er het zwarte goud (aardolie), het blauwe (water). En er is goud zelf. Good as gold  wordt wel eens gezegd, om de echtheid, duurzaamheid, zelfs ´betrouwbaarheid´ van een gegeven iets te onderstrepen. Sinds bitcoin echt in de picture is geraakt, zeg maar sinds de zomer van 2020, ondervindt het gele edelmetaal als belegging dan, aanzienlijke concurrentie van deze en andere cryptomunten. Zo wordt ook bitcoin beschreven als ´het nieuwe goud´. Maar wat bovenal geldt anno 2021, en dat dateert niet van gisteren, de groeiende belangrijkheid van data. Informatie. En dit op allerlei gebieden. Informatie is kennis en kennis is dan weer macht. De kennis van en het bezit van data is, bijvoorbeeld, wat Facebook tot een wereldbedrijf heeft gemaakt. Die data hebben de ondertussen 2,8 miljárd gebruikers vrijwillig afgestaan. Meestal onwetend, niet beseffend, wat de marktwaarde ervan wel is. Er zijn de inherente gevaren van misbruik, waarover we vaker lezen, met tal van lekken. Er zijn hackers die op de loer liggen, er wordt ook wel eens nonchalant mee omgegaan. Er worden zelfs identiteiten gestolen… Er is ook een nieuwe (tegen)beweging opgestaan: nogal wat mensen eisen hun data, hun gegevens, wat er over hen her en der bekend is, terug. In De Nieuwe Wereld gaat het gesprek net daarover: data, informatie, kennis en hun niet te onderschatten belang. Met onder veel meer: transparantie, openheid (geslotenheid?) van bestuur, en de overheid weet vast wel heel veel over ons maar wat weten wij van de overheid?