Vaak heb ik het over geschiedenis en dan wel in het bijzonder over lang geleden. Maar hoe zit het nu met de meer recente geschiedenis? Een heel bijzonder, zeer korte en krachtige beschrijving is te vinden op de GATA site. Overigens wel een stuk uit 2007 dat ooit met toestemming van de schrijver Peter Millar, die dit het jaar daarvoor geschreven had, op de GATA site verscheen. Wat Peter Millar daarin beschrijft is de periodieke opwaartse revaluatie van goud. Daarbij legt hij de nadruk dat deze revaluatie als mechanisme dient om uit een deflatoire schulden depressie aan het einde van een economische golfbeweging te geraken. Iets dat we tegenwoordig ook kunnen waarnemen, als je daarvoor tenminste openstaat.
De eerste economische golfbeweging omschreef hij als volgt:
- Fase 1: De stabiliteit die er was onder de goudstandaard tot 191.4
- Fase 2: Inflatie tot 1921, die resulteerde in een schuldenopeenhoping.
- Fase 3: Desinflatie, die weer stabiliteit bracht en inflatie bracht naar de bezitsklassen tot 1929 maar er tevens voor zorgde dat de schulden zich verder opbouwden.
- Fase 4: Instabiliteit die ontstond na 1929 door deflatie van de bezitsklassen van hun overtrokken prijsniveaus en die de schuldenopeenhoping exorbitant deden toenemen, hetgeen leidde tot een depressie in economische activiteit.
- Fase 5: Een monetaire hervorming (reset) mogelijk gemaakt door een herwaardering van het goud om de deflatoire schuld depressie te boven te komen.
En in de tweede helft van de vorige eeuw hebben we een soortgelijke ontwikkeling gezien:
- Fase 1: Stabiliteit van 1944 tot 1968 onder een goudstandaard.
- Fase 2: Inflatie van 1968 tot 1981, die de oorzaak was van een nieuwe schuldgolf, maar deze tevens rechtvaardigde.
- Fase 3: Desinflatie, van 1981 tot het eind van de vorige eeuw en misschien zelfs wel tot het heden.
Echter, het ziet er naar uit dat fase 4 (instabiliteit en de uiteindelijke deflatie ten gevolge van de exorbitant hoge schulden) inmiddels een aanvang genomen heeft. En als dat zo is dan is fase 5 (een opwaartse herwaardering van de goudprijs om de monetaire waarde van de wereldwijde monetaire basis en daardoor de schuldenlast te verkleinen) meer waarschijnlijk of misschien zelfs wel onvermijdelijk. De mate van die goudrevaluatie zou ongeveer volgens zijn berekeningen liggen bij minstens een factor 7 of misschien zelfs wel een factor 20 t.o.v. de toenmalige prijs. Voor degenen die het volledige stuk van Peter Millar na willen lezen, klik hier. (PDF Alert)