Dat er een elite is die werelddominantie nastreeft is tegenwoordig eigenlijk algemeen bekend. In dit artikel ga ik wat dieper in op de John Birch Society. In de jaren 60 en 70 werd de machtsstructuur steeds vaker blootgelegd door deze organisatie. Hieronder staat beknopt welke plek de John Birch Society in de geschiedenis inneemt. Het is een onderdeel uit het boek Revolutie door Schuld.
John Birch Society
Een van de meest felle critici van de samenwerking tussen de Amerikaanse elite en het communisme was Larry P. McDonald. Deze conservatieve Democraat uit Georgia zou als congreslid zijn uitgesproken mening niet onder stoelen of banken steken.
Hij was naast congreslid ook deelnemer aan en later voorzitter van de John Birch Society. Deze organisatie werd in 1958 door Robert Welch opgericht om de onderwerping en infiltratie van de Amerikaanse nationale politiek door de internationale aristocratie te onthullen en te bestrijden. De bewijzen van de banden van de westerse elite met het regime in de Sovjet-Unie waren overweldigend. Tijdens het presidentschap van Johnson werden er steeds meer boeken over dit onderwerp geschreven waardoor de publieke opinie langzaam begon te verschuiven. Boeken als Tragedy and Hope van CFR-lid Carroll Quigley en de boeken van Gary Allen en Antony Sutton onthulden de werkelijkheid en verklaarden de evolutie van het systeem en de achterliggende gedachtegang van de verschillende machtsblokken.
It is ironic that while American businessmen are trading hundreds of millions of dollars with the Soviet Union, the Administration is asking for an increased defense budget to meet Soviet military threat – a threat which, in part, is being built up with American technology.
- Congreslid John M. Ashbrook, Congressional Record, 6 maart 1974
De literatuur, tijdschriften en artikelen die de John Birch Society voortbracht, verwierp het collectivistische gedachtengoed dat in de Sovjet-Unie, maar ook bij de VN en bij de internationale elite, gemeengoed was. Welch kwam tot de conclusie dat de twee eeuwen oude samenzwering van de Illuminati van Adam Weishaupt de grondslag was van al de problemen. De Illuminati zouden na de Franse revolutie hebben voortbestaan. Hij verklaarde de groep verantwoordelijk voor de Franse en bolsjewistische revolutie en de twee latere wereldoorlogen. Daarnaast waren de Federal Reserve, de inkomstenbelasting, Roosevelts New Deal en de Verenigde Naties volgens hem ook het kwaad van dezelfde elitaire families. De elitaire groep zou de Russische communistische partij, de Council on Foreign Relations en de Trilateral Commission controleren. Welch legde het stappenplan naar dominantie door de elite op 9 maart 1974 in een toespraak in Los Angeles uit. Dit stappenplan hield volgens hem in:
- Greatly expanding government spending, for every conceivable means, for getting rid off ever larger sums of American money as wastefully as possible
- Higher and then much higher taxes
- An increasingly unbalanced budget despite the higher taxes
- Wild inflation of our currency
- Government controls of prices, wages and materials supposedly to combat inflation
- Greater increased socialistic controls over every operation of our economy and every activity of our daily live. This is to be accompanied naturally and automatically by a correspondingly huge increase in the size of our bureaucracy and in both the cost and reach of our domestic government
- Far more centralisation of power in Washington and the practical elimination of our state lines
- A steady advance of federal aid to and control over our educational system, leading to complete federalisation of our public education
- A constant hammering in to the American consciousness of the horror of modern warfare. The beauties and the absolute necessity of peace, peace always on communistic terms
- The consequent willingness of the American people to allow the steps of appeasement by our government. Which amounts to a peacemeal surrender of the rest of the free world and the US itself
Meerdere van bovenstaande punten zijn uitgekomen terwijl andere punten in het verschiet lijken te liggen. Kanttekening is wel dat de vrede gegarandeerd moet worden door eerst oorlogen te voeren. Langzaam maar zeker wordt de soevereiniteit van landen ondermijnd en ondergebracht bij overkoepelende organisaties als de EU, NAFTA (North American Free Trade Agreement) en de VN. Dit gaat geleidelijk omdat een abrupte schok te veel verzet op zou kunnen roepen waardoor alle voorgaande centralisatie van macht teniet zou kunnen worden gedaan. De centralisatie van macht waarover Welch spreekt is duidelijk waarneembaar in Europa waar de bureaucraten in Brussel en Frankfurt (ECB) steeds meer macht naar zich toe trekken.
Klokkenluiders als de John Birch Society werden door regerende partijen voor gek verklaard en in de media afgeschilderd als ontspoorde eenlingen. Zo probeerde de gevestigde orde te voorkomen dat het grote publiek de materie van die organisatie serieus ging nemen. De belangrijke posities binnen de bureaucratie worden altijd bezet door aan de elite gerelateerde mensen die dezelfde ideologie aanhangen. Deze mensen promoten elkaar naar topposities binnen het bedrijfs- en overheidswezen. Zo kon Lyman Lemnitzer later nog opperbevelhebber van de NAVO worden en Prescott Bush senator, terwijl Major Hal Knight afgeserveerd werd door zijn onthullingen over de Golf van Tonkin.
We cannot leap into world government in one quick step…..The precondition for eventual globalization, genuine globalization, is progressive regionalization.
- Zbigniew Brzezinski, State of the World Forum, 27 september 1995
Congreslid Larry P. McDonald was charismatischer dan Welch. Hij volgde Welch in 1983 op als voorzitter bij de John Birch Society. Als congreslid van Georgia had hij meer aanzien dan Welch waardoor de John Birch Society meer publiciteit genereerde. Legendarisch is de discussie die hij met Tom Braden en Pat Buchanan had in het TV programma Crossfire in mei 1983. Hierin pareerde hij de aanvallen van Braden en Buchanan met gemak en onthulde in de tussentijd ook de plannen van de elite en hun banden met Moskou.
The United States has provided $1,033,400,000 in foreign aid and assistance to the Soviet Union from 1946 through 1974. Presumably this was done under authority other than the Foreign Assistance Act, which prohibits such aid.
When you also consider the so-called lend-lease program – so- called because as things turned out it was neither lend nor lease but outright charity to the tune of $11 to $12 billion – and the passing over our post-World War II occupational currency production capability, the true figure of aid to the heartland of totalitarian communism would be somewhere between $30 to $40 billion. Most Americans are staggered upon learning that the USSR has been the No. 1 beneficiary of U.S. aid in this century.
- Larry McDonald citeerde uit het rapport van de Committee on Appropriations (House Report 94-53, to accompany H.R. 4592, 10 maart 1975.
In het programma haalde hij de paradox van de Kama River fabriek in de Sovjet-Unie aan, die eind jaren zestig gebouwd was met investeringsgeld en techniek uit de VS, net als de Gorki fabriek van Henry Ford in de jaren dertig. Deze fabriek ging vanaf WOII wapens produceren. Na de oorlog specialiseerde de fabriek zich in legertrucks, raketwerpers en antitankgranaten. De fabriek die opgezet was onder het beleid van “peaceful trade” met de Sovjet-Unie produceerde uiteindelijk oorlogsmateriaal.
Ondanks de wetenschap dat de autofabrieken ook gebruikt konden worden om militair materieel te vervaardigen lobbyden diverse groepen voor de overdracht van techniek om de Kama River fabriek op te kunnen zetten. De kritiek van meerdere congres- en senaatsleden mocht niet baten en de Kama River fabriek zou uiteindelijk de politieke steun winnen die nodig was om de samenwerking goed te keuren. De Kama River fabriek zou zich specialiseren in de productie van vrachtwagens en werd de grootste fabriek van de Sovjet-Unie. De fabriek was drie maal groter dan de, tot dan toe grootste, Gorki fabriek van Ford.
Kissinger sprak vaak met Johnson en Nixon en lobbyde voor toestemming zodat multinationals in de Sovjet-Unie konden investeren. George P. Shultz (CFR, BB) zou uiteindelijk de akkoorden tekenen waar het Kama River project bij hoorde. Hij was van 1972 tot 1976 de minister van Financiën en zou in 1982 minister van Buitenlandse Zaken worden. Als adviseur van George W. Bush zou hij bekend worden als de uitvinder van preventieve oorlogsvoering door zijn sterke voorkeur voor die strategie. Shultz pleitte in de jaren zeventig, nog tijdens de Vietnamoorlog, zelfs voor meer hulp aan de Sovjet-Unie. De financiering van het Kama River Project verliep grotendeels via de Export-Import Bank waar William J. Casey (CIA, CFR, BB) de leiding had.
De Export-Import Bank was de officiële staatsbank van de overheid die gebruikt werd bij grote projecten. Casey had een historie van het pleiten voor financiële en technologische hulp aan de Sovjet-Unie. Hij had hier actief aan meegeholpen voordat hij in WOII hoofd van de OSS (voorloper van de CIA) zou worden. Casey werd later nogmaals hoofd van de CIA ten tijde van het Iran-Contra Schandaal in de jaren tachtig. Hij ontkende tot zijn dood in 1987 de mogelijke militaire applicaties van de opgezette fabrieken. De Chase Manhattan Bank was verantwoordelijk voor een ander deel van de financiering van het project. Opvallend was dat David Rockefeller tegelijkertijd met zijn voorzitterschap van de Chase Manhattan Bank van 1969 tot 1981 ook de functie Class A Director van de Federal Reserve Bank of New York bekleedde van 1973 tot 1977. Chase Manhattan was weer de voormalig werkgever van Paul Volcker (CFR, TC, BB) die in 1979 president van de Federal Reserve zou worden en hij had eerder, net als Schultz, een grote rol gespeeld bij het afschaffen van de goudwissel-standaard.
Armand Hammer was ook een groot Amerikaans industrieel met vergaande communistische banden. Zijn vader was oprichter en financier van de Amerikaanse Communistische Partij. In de jaren twintig was Hammer geregeld in de Sovjet-Unie om daar zaken te doen. Zijn woning in Moskou leek in die tijd dienst te doen als officieuze ambassade van de VS. De verbondenheid met de Sovjet-Unie en haar leiders behielden de Hammers ook tijdens de Koude Oorlog. Het geld dat hij aan de Russen verdiende stak hij in de oliehandel, totdat hij uiteindelijk in 1957 directeur werd van Occidental Petroleum, een functie die hij tot in de jaren tachtig bekleedde. Hij zette diverse kunstmestfabrieken op in de Sovjet-Unie die gemakkelijk omgebouwd konden worden voor het maken van explosieven.
Zo waren er meerdere voorbeelden waar Amerikaanse bedrijven de communisten hielpen terwijl ze zelf hun positie versterkten. Bedrijven als Dupont, Honeywell, Ford, GE maar ook Europese bedrijven als Krupps hadden geen moeite om zaken te doen met het onderdrukkende regime in Moskou.
Het is paradoxaal dat de Amerikaanse regering, die publiekelijk zo tegen het communisme leek te zijn, de beslissing nam om de Sovjet-Unie te steunen met grote fabrieken en technische know how. De propaganda van de CFR miste zijn uitwerking niet en het argument dat de levensstandaard van de mensen uit de communistische wereld omhoog moest worden gebracht om zo de oorlogskans te verkleinen bleek effectief. De politieke elite in Moskou moest deze westerse hulp accepteren aangezien hun communistische systeem anders geen stand zou houden en zij hun regeringspositie zouden verliezen. De elite in Moskou, Amerika en Europa hadden echter baat bij de ogenschijnlijke polarisatie en konden hun eigen doeleinden nastreven door de geheimzinnige combinatie van samenwerking en vijandigheid.
Congreslid McDonald vroeg het Congres in 1980 een onderzoek in te stellen naar de CFR en Trilateral Commission door hen de American Legion National Convention Resolution 773 te presenteren. Hij wilde uitzoeken wat precies de invloed van de organisaties was op de politieke besluitvorming. Wanneer het Congres officieel zou bevestigen wat McDonald en de John Birch Society al jaren beweerden, dan zou er misschien wat aan gedaan kunnen worden. Het Congres ging echter niet op het verzoek in het onderzoek vond niet plaats.
The drive of the Rockefellers and their allies to create a one-world government, combining super-capitalism and Communism under the same tent, all under their control. For more than one hundred years, since the days when John D. Rockefeller Sr. used every devious strategy he could devise to create a gigantic oil monopoly, enough books have been written about the Rockefellers to fill a library. I have read many of them. And to my knowledge, not one has dared reveal the most vital part of the Rockefeller story: that the Rockefellers and their allies have, for at least fifty years, been carefully following a plan to use their economic power to gain political control of first America, and then the rest of the world. Do I mean conspiracy? Yes, I do.I am convinced there is such a plot, international in scope, generations old in planning, and incredibly evil in intent..
- Larry McDonald in het voorwoord van Gary Allens boek “The Rockefeller File” uit 1976
McDonald sprak tot de verbeelding van veel mensen en in mei 1983 bereikte hij een groot publiek door zijn uiterst sterke optreden bij CNN’s Crossfire. Interviewer Pat Buchanan zou overigens later zelf criticus van het beleid van de Amerikaanse politiek worden.
Een paar maanden na het interview op CNN zou McDonald omkomen bij een mysterieus vliegtuigongeluk op 1 september 1983. Hij was op weg naar de viering van het dertigjarig bestaan van het Amerikaans-Zuid-Koreaans verdedigingsverdrag. Het vliegtuig met 269 mensen aan boord werd door de Sovjet-Unie uit de lucht geschoten omdat het volgens hen over hun grondgebied vloog en op een spionagevliegtuig leek. Dit stond in schril contrast met de behandeling die het Amerikaanse vliegtuig van David Rockefeller kreeg in het Russisch luchtruim. Alleen Rockefeller en Armand Hammer hadden als Amerikanen permanent toestemming om boven Russisch grondgebied te vliegen en in Moskou te landen.
Door deze gebeurtenis werd de felste Amerikaanse dissident van de elite en het Russische regime het zwijgen opgelegd. De vraag die in deze context gesteld mag worden is of de Sovjet-Unie 269 passagiers en bemanningsleden heeft geofferd om Larry McDonald het zwijgen op te leggen of dat dit gewoon de zoveelste uiterst merkwaardige samenloop van omstandigheden is geweest in de geschiedenis. De banden tussen de westerse aristocratische elite en het Kremlin waren in ieder geval dusdanig goed dat een akkoord tussen de twee partijen geen onmogelijkheid is geweest.
Their objective is to bring about a gradual transition in our society, dissolving of sovereignty and moving steadily to the left of the politial spectrum.
- Larry McDonald over de internationale elite op CNN in Crossfire, mei 1983
Op 12 september 1983, blokte de Sovjet-Unie een VN-resolutie die het neerhalen van het vliegtuig zou veroordelen. De reactie van de Amerikaanse politiek op het drama was lauw. Er werd kritiek geuit maar een echt vervolg werd er niet aan gegeven door president Ronald Reagan. Hij noemde op 5 september 1983 de aanval van de Russen een:
“crime against humanity that must never be forgotten”.
Vijf jaar later zou Amerika in de Straat van Hormuz zelf een Iraans passagiersvliegtuig uit de lucht schieten met 290 mensen aan boord. IR 655 werd aan het einde van de oorlog tussen Iran en het door de VS gesteunde Irak van Saddam Hoessein neergeschoten. Ondanks dat de VS later compensatie betaalde, is er nooit verantwoordelijkheid voor het neerschieten genomen, laat staan dat er excuses aan Iran en de nabestaanden zijn gemaakt.
I will never apologize for the United States — I don’t care what the facts are… I’m not an apologize-for-America kind of guy.
- George H.W. Bush, commentaar van 2 augustus 1988 op het incident waarbij de USS Vincennes het passagiersvliegtuig Iran Air Flight 655 neerschoot.
Interessant om zien is dat men kapitalisme en communisme niet als tegenpolen ziet, dit betekent dat zowel het individu als het collectief simultaan beschouwd worden. En dat is natuurlijk heel wat anders dan kapitalisme en communisme kapen voor ego- en etnocentrische doeleinden.
Er staat supercapitalism Werner. En ik moet bekennen dat ik niet weet wat daar precies mee bedoeld wordt. Hoewel ik wel enig idee heb natuurlijk en in dat verband wil ik trouwens niet weten wat supercommunism zou moeten voorstellen. Tot op zekere hoogte zijn het beide waanwerelden en ik denk dat vele van ons op zoek zijn naar een reële leefbare wereld met respect en keuzemogelijkheden. Maar dat is al een heel oud streven en misschien zelfs wel irreëel.
Binnen het sentiment van het artikel zal ‘supercapitalism’ staan voor superegoïsme en bijhorende machtsdriften, dit heeft niets met kapitalisme in z’n ware gedaante te maken, noch met communisme as such. Onderliggend is een evolutionair globaliseringsproces werkzaam, wetenschap rapporteert hier deskundig over maar dat beland veel vaker in dovemansoren. Anders gezegd, sommigen voeren blijkbaar liever veel strijd om finaal hetzelfde te bereiken, complotten zijn vandaag in de aanbieding en we houden er blijkbaar van. Het zou eenvoudig kunnen zijn, net zoals waarachtig economisch herstel in versneld tempo z’n intrede zou kunnen doen.
Er staat wat er staat Werner. De tekst bij het plaatje. En ik zie dat jij ook wel enig idee hebt. Misschien dat de schrijver Rein de Vries enige opheldering kan geven over die term in de context. Zijn verhaal verder is wel duidelijk. Ik zal zelf ook maar eens gaan zoeken naar supercapitalism.
Als we de emotie even parkeren dan rest het ‘evolutionaire imperatief’, een wereld die steeds meer tot harmonisatie komt. Het is de vereniging van kapitalisme en communisme, dit niet langer als tegenpolen zoals dat traditioneel gezien wordt. Dit vinden we ook terug in tendensen die leiden tot een co-creatieve samenleving, hiermee zeggend dat ook het ‘economische analfabetisme’ doorzien en doorbroken wordt.
Kapitalisme, socialisme en communisme zijn slechts termen/gedachtegangen die door nationale machthebbers gebruikt worden om hen in staat te stellen te domineren. Dit onder het mom van het hebben van de superieure ideologie die ieder weldenkend mens in de betreffende samenleving moet omarmen.
Kijk China, is het nog communistisch..? Of is het een term die eerst werkte om macht te grijpen maar nu in werkelijkheid veranderd is om de (“communistische”) macht te behouden.. Zo is de VS ook opgeschoven van een kapitalistische staat naar een socialistische staat. Men schuift op naar het midden omdat daarmee macht behouden wordt. Althans in ieder geval op de korte termijn.
De internationale elite maakt het niet uit of een staat communistisch, socialistisch, kapitalistisch of dictatoriaal is. Als de staatsvorm hen maar garandeert dat er stabiel zaken gedaan kan worden en het land in de tussentijd langzaam bij hun NWO gevoegd kan worden. Werkt een regime niet mee dan grijpt de elite met al haar middelen in.
Inderdaad Rein, de kleur van de kat speelt geen rol, als ze maar muizen vangt. Heel anders wordt het verhaal wanneer we de mens en z’n groeipotentieel in rekening brengen, dan kom je van (1) ego- naar (2) etno- en (3) wereldcentrisme. Elk nobel en goedbedoeld manifest (kapitalisme, communisme …) loopt het risico om gekaapt te worden door egocentrisme, vervolgens kieperen we het kind met het badwater weg om weer een nieuwe term te verzinnen als reactie op voorgaande mislukking. Aan complotten is dan ook geen gebrek, hoog tijd om de mens in het verhaal terug centraal te stellen.
Moeten wij als bevolking de klokkenluiders van nu niet beschermen ? We worden bestolen en voorgelogen door politiek en media om ons allemaal als vee te laten behandelen uiteindelijk. Of dat dit onder het kapitalisme valt of het superkapitalisme maakt geen moer uit.. Mr Assange zit al sinds 2012 te schuilen in een ambassade…
Onbegrijpelijk dat de bevolking zo iemand niet beschermt..
Is het niet interessanter om de helden van nu te belichten ?? In plaats van de geschiedenis weer uit de doeken te doen ? Vandaag zijn er ook van die helden die bijna met gevaar voor eigen leven onderzoek doen en de waarheid over de elite naar boven halen. Deze mensen krijgen alsnog nauwelijks aandacht.. maar laten we vooral hun niet in de schijnwerpers zetten maar iemand die allang dood is en nu weinig meer toe te voegen heeft aan het geheel.
Kijk is goed wat er NU gebeurt ! Gaan we ons toch niet bezig houden met situaties rond de jaren 70/80 ???
En wat te denken van de helden van Stichting Ons Geld, dan kunnen we het eens over de talrijke oplossingen hebben. Het is maar een suggestie, het valt redelijk hard op dat het debat steeds bedolven raakt onder een lawine van allerhande spelletjes die nu eenmaal eigen zijn aan het soort economie dat we voeren, de complotreeks is – tenzij we daadwerkelijk een ander spel gaan spelen – dan ook oneindig
Zolang de meerderheid nog nooit van Ons Geld gehoord hebben geef ik die stichting weinig kans.. Waarom niet meer actie voor naamsbekendheid ?
Ja MaD, waarom cultiveren we de sociale alternatieven niet? Er zijn verschillende redenen te bedenken, het vergt a priori de bereidheid om een ‘nieuwe’ manier van denken aan te nemen. Tegelijkertijd wordt ook het (dogmatische) economische analfabetisme onder druk gezet, hiermee krijgen we de proef op de som en dat is vaak veel lastiger dan de theorie laat vermoeden. Als uitweg is het dan veel makkelijker om ons te verankeren aan allerhande complottheoriën die steeds dezelfde dynamiek herbergen, hiermee zeggend dat we het probleem niet oplossen maar slechts navertellen wat iedereen onderhand wel weet. Tijd voor reclame!!
http://i.imgur.com/qTjKtx5.png
Volgens mij gaat het boek daar nou juist over en probeert het aansluiting te zoeken naar het heden en de toekomst. Als er geen geschiedenis was, was jij er ook niet, is het wel? 🙂
dat is het precies, door het verleden te kennen begrijp je het heden beter en weet je waar de situatie in de toekomst naar toe gaat.. het boek beschrijft de geschiedenis van eind 17e eeuw tot nu, met nadruk op de 20e en 21e eeuw.
Einstein stelde daarover: de mensheid krijgt haar problemen niet opgelost met dezelfde manier van denken dat ze veroorzaakt. Onderzoek naar het verleden laat zien hoe bepaalde systeemsetups leiden tot repeterende cycli die iets ‘wetenschappelijks’ krijgen, met in het verlengde een modus operandi die de problemen niet slechts bekrachtigen maar ook op de spits drijven. Mits kleine – doch structurele – wijzigingen aan het systeem wordt het verhaal onvergelijkbaar anders, het cultiveren van deze sociale innovaties zal noodzakelijk blijken teneinde een volgende mondiale catastrofe te voorkomen.
Sommige mensen kijken terug om een oplossing in diezelfde geest te ontwikkelen.. Andere kijken enkel vooruit ! om dan met iets nieuws te komen..
Lerend van de geschiedenis gooide je 600 paarden voor je koets om met 600 pk voor de dag te komen… Kijkend naar de toekomst werkt dat niet en bedenk je de verbrandingsmotor..
Het is mogelijk om de evolutie in z’n totaliteit te ontkennen en terug te keren naar een periode die aan het tumult voorafging. Op deze manier gaan we misschien terug met goudmunten betalen, ze nadien in een kluis leggen om ze te vervangen door papiergeld. We moeten er dan vanuit gaan dat er ook geen computer meer bestaat, we zouden anders in verwarring kunnen geraken. Enfin, ironie heeft wel wat, wat met morgen inderdaad.
Het is lichtelijk 5 voor 12 om nog eens de geschiedenis uit te pluizen.. Het gaat om het NU.. Was dit artikel zo verhelderend voor je dan ? Staat er iets wat je nog NIET wist ? Behalve die prachtige term “super-kapitalisme ” ? dat is wel het heen en weer praten waard ja.. geef het beestje maar een naam.
Van de week in de Tweede Kamer de discussie over de definitie van OORLOG zitten aanschouwen… Kreeg hier het zelfde gevoel vanmiddag..
En juist zonder kijken naar de toekomst was ik hier niet geweest.. Terug kijken is achteruitgang..
Op punten was het verhelderend, op de grote lijn niet. En er zijn natuurlijk nog veel meer voorbeelden in die zin aan te halen, die inderdaad verifieerbaar zijn. Zo lang ik dat kan zal ik proberen dat soort zaken in me op te nemen en proberen daar conclusies voor mezelf aan te verbinden. En misschien deel ik die wel weer eens keer hier op Biflatie, maar tot op heden heeft het weinig zin gehad.
En wees maar eerlijk, ik wed dat niemand het woord supercapitalism was opgevallen. En alles wat ik daarover vroeg was wat uitleg en die kreeg ik. Toevallig moest ik bij supercapitalism aan China maar ook Rusland denken en kwam Rein ook al met China op de proppen. Ik heb wel eens gezegd dat die hun revolutie al achter de rug hebben. Nog niet alles werkt daar hun idee, maar ze zijn wel op weg in hun veranderingen en aanpassingen. En nu zijn wij in het Westen en de Islamwereld nog aan die revolutie toe. En het lijkt er zelfs op dat dit in 1 keer gaat gebeuren. Alleen gebeurt dat dan nu wel over de landsgrenzen heen door de ‘weloverwogen’ westerse machtspolitiek in Nato of Eliteverband. Maar zowel die Elite als de Nato zullen blijken allemaal eilandjes te zijn die op een gegeven moment voor hun eigen belangen zullen opkomen of een andere alliantie zullen zoeken.
Niet zo moeilijk doen hoor. Je wordt zo een heel bitter mens en dat kan jij je al helemaal niet veroorloven.
Als we aandachtig kijken naar wat die vermaledijde machtselite tracht te doen dan kunnen we er ook ons voordeel uit halen, we hoeven slechts een stapje verder te kijken dan onze neus lang is om te zien dat ze vandaag in hun eigen voeten schieten. Anders gezegd, verschillende remedies die ze gebruiken om het systeem te stutten zijn ook bruikbaar om tot een doorbraak te komen waardoor het systeem terug ten dienste komt van de bevolking. Systeemtechnisch zijn er dus relatief weinig problemen, wat rest is een mentaliteitswijzing met in het verlengde een aangepaste modus operandi. De knop omdraaien mag hier vrijwel letterlijk genomen worden, een monetaire reset is uiteindelijk ook niet meer dan dat.
Leuke slogan voor je Werner: ‘Het systeem dat zijn wij, het probleem dat
zijn zij’. Ofwel hullie hebben ’t gedaan, wij als kleine kinderen zijn
onschuldig en worden uitgebuit.
Dan ga je verder met een wereldmunt. Een systeem dus, want alleen systemen zijn afspraken. Afspraken op basis van vastgelegde criteria, waarbij iets of iemand de eindverantwoording heeft. M.a.w. je bent dus afhankelijk van een overkoepelende grootheid. En dat is dus precies die door jou ‘vermaledijde’ NWO. Ervan uitgaande dat er zoiets moet bestaan, anders kan het systeem niet functioneren.
En dat is het hem nou juist waar het om draait. Niet het volk maakt het uit
maar jouw NWO.
Een andere optie zou kunnen zijn een goudstandaard – die ik best wil
inleveren voor welke standaard dan ook die ook diezelfde eigenschappen heeft. Jouw idee van een goudstandaard is inderdaad Middeleeuws. Ook de goudstandaard heeft zich geëvolueerd, hoor, niet alleen jouw sociale innovatie, maar is tezelfdertijd totaal misbruikt. En dat kon ook moeilijk anders verlopen in de bij ons achterliggende geschiedenis met veel aristocratie en oorlogen. En ik vermoed dat Rein de Vries juist nog hierover zal spreken – en dan misschien wel niet eens over de goudstandaard zelf – maar over wat er over het algemeen wordt
aangenomen als manipulatie, conspiracy en wat dies meer zij. Vaak zal blijken – en dat ben ik op voorhand al met hem eens – dat er logische verklaringen zijn voor de zaken zoals ze lopen. We mogen dat wel niet leuk vinden, maar je zult er toch mee moeten leren leven. En dat geldt ook voor de interpretaties die Rein nog zal geven en of ik me daar ook ik kan vinden.
En natuurlijk staat ook die ontwikkeling niet stil en zullen er best wel
weer aanpassingen en veranderingen komen. Maar met het ontbreken van een standaard, die op natuurlijk wijze ontstaan is en niet als afspraak, wordt het erg moeilijk een sluitend leefbare wereld te maken.
En ik denk dat m.n. de SCO, maar zelfs de Islamitische wereld, ook zo
denken. En democratisch – d.w.z. de meerderheid van de wereldbevolking – gezien is die visie in dat soort landen te vinden. Nou kunnen wij wel zeggen redenerend vanuit onze vermeende superieure positie dat het anders zou moeten en dat ze achterlijk zijn daar, zij denken daar heel anders over. Dus hoe wil een NWO resp. wereldmunt zonder standaard scheppen. Los van dat die overbodig is, want er is al zoiets als goud.
Er is een natuurlijk orde in de dingen. En die kun je ook als volgt zien:
Mensen hebben een leider nodig, die leider moet voor de bevolking (onderdanen, horigen, lijfeigenen etc. zorgen) anders komt zijn positie ter discussie of wordt hij zelfs wel afgezet. Dat kan hij dus alleen maar bereiken met zaken om die bevolking redelijkerwijs tevreden te houden. Doet hij dat niet, dan kan hij problemen verwachten. En zoiets is maar half een systeem, half een sociale aangelegenheid. Ofwel een systeem met de onvoorspelbare human action. En half om half kan wat mij betreft net zo goed een andere verhouding zijn.
Er is nog een uitspraak die me hier te binnen schiet en die is: Andermans boeken is duister lezen. En dan is het maar wat je er zelf aan ‘positieve’
dingen uit oppikt. Er is al genoeg negativiteit om ons heen. En daar had MaD het wel bij het rechte eind voor mijn gevoel door te zeggen hoe moeten we nu naar de toekomst. De geschiedenis negeren is net zoiets als jezelf ontkennen en dat lijkt me geen goede attitude (wat een woord zeg).
Ook met je eens hoor , ben dol op geschiedenis en als er iets fout gaat in het heden bekijk je de geschiedenis om te constateren waar het mis is gegaan.
Ik heb alleen zo’n drang dat we verder moeten en er genoeg aan geschiedenis is aangehaald om duidelijke conclusies te kunnen bepalen.
Ik wil zo graag verder met een sprankje hoop aan de horizon ipv die gitzwarte horizon die nu mijn uitzicht belemmerd .
Volledig met je eens MaD, net omwille van de overvloed aan studiemateriaal over het verleden kunnen we tot conclusies en sociale innovaties komen. Velen hebben het al voorbereid in geschenkverpakking, wat rest is de maatschappelijke acceptatie en de plannen om ze in praktijk om te zetten, een kwestie van (poltieke) daadkracht met oog voor het algemene maatschappelijke welzijn. Met andere woorden, de effectieve valorisatie van de kennis die we doorheen de geschiedenis hebben opgebouwd, het ligt gezien de realiteit dan ook voor de hand dat een monetaire reset een sleutelpositie inneemt in het transformatieproces dat niet enkel onze economie rehabiliteert maar ook de mens in het verhaal.
Laat eerst de waarheid over dit systeem is doordringen tot de maatschappij alvorens ze nieuwe plannen moeten accepteren.. Dan vanuit de maatschappij de politiek hervormen en niet andersom. Er moeten mensen aansprakelijk worden gehouden voor deze puinhoop.
Voor mij ligt de oplossing in maatschappelijk daadkracht en van daaruit de politiek besturen en controleren !! Mensen worden nu bewust dom gehouden , als de mainstream-media is twee weken de waarheid en echte onderzoeksjournalistiek zouden uitzenden komt er vanzelf beweging. Dat moet stap 1 zijn… waarheid voor het GROTE publiek via de media , iets wat inmiddels zo scheef gegroeid is dat er keiharde leugens verkondigd worden op het 8 uur journaal wat voor velen een hoofdbron van nieuws is.
Het is een slaapliedje en je kan het gros van de mensen niet kwalijk nemen dat ze dus nog slapen , niet iedereen verwacht deze gang van zaken via overheid en media want het is te gek om los te lopen wat er gebeurt.
Moesten wij ook niet drie keer slikken toen bij ons het kwartje viel ? De rest heeft een zetje nodig en wij.., Biflatie,, FTM en Ons geld moeten ons inzetten om de media te ontmaskeren door het publiek te informeren zodat weer een groter publiek geinformeerd word.
Ook Rein draagt natuurlijk bij met zijn boek en totaal verhaal.. Het is ook allemaal wel gaande maar het gaat me niet snel genoeg..
Daarbij Werner nogmaals, kennelijk ben ik een domme jongen maar best hoor.. Waarom “valorisatie” ? Moet ik opzoeken he ! terwijl herwaardering gelijk begrepen word.. Het is niet alleen voor mij maar het grote publiek bereiken doe je makkelijker met hapklare brokken.. DAT is het doel toch ? Had de media maar printen gezegd dan praten mensen erover thuis en op hun werk.. Quantitative Easing durven velen amper uit te spreken.. Met 4 jaar Lager technisch Onderwijs heb je meer praktijk en heb je praktische kwaliteiten geleerd i.p.v. moeilijke woorden..Het heeft er dus mee te maken dat mijn omgeving eerder laag geschoold is en werkzaam met handen.. VAKMENSEN, AMBACHTLIEDEN die begrijpen jou niet want die woorden kennen ze niet en horen ze niet. Als de aannemer in zijn vaktaal gaat vertellen wat hij gaat doen snapt de gemiddelde boekhouder het weer niet.. Ik hoop dat je het begrijpt en ik zeg het met een doel , dat economie voor iedereen makkelijk te begrijpen word en we allemaal ons aandeel daarin vinden en daar iets mee gaan doen ! Uiteindelijk het ontstaan van elke economie… iets doen met elkaar…
Moeilijke woorden zijn slechts daar om politiekers te lokken, die hebben het vaak lastig met logisch boerenverstand. De vraag stelt zich – in welke woorden ook – hoeveel hapklare brokken er nodig zijn om ook te happen? Wat is er moeilijk aan wat Stichting Ons Geld voorstelt? Is toch de logica zelve? Het probleem is nog iets fundamenteler dan dat MaD, jammer genoeg.
“Moeilijke woorden zijn slechts daar om politiekers te lokken, die hebben het vaak lastig met logisch boerenverstand”. Dus daar ben je mee bezig… hoop je dat je opgemerkt word door de gevestigde orde ? Hihi…
Het is maar hoe je ‘politieker’ wil definiëren, ik lees hier ook veel moeilijke woorden. Ofwel stel ik er een bijkomende vraag over ofwel – wanneer het onderwerp me interesseert – zoek ik die woorden op. Aangezien veel van die woorden behoren tot een soort economie die m’n voorkeur niet geniet, kan ik er ook veel liquideren, dit maakt ruimte om de sociale alternatieven toe te laten. Tijdens dit transformatieproces krijg je logischerwijs een mengelmoes die tot verwarring kan leiden, zo werkt deze dynamiek nu eenmaal.
Vandaag zijn er veel slogans te bedenken, net omwille van de geschiedenis zijn er veel die naar steeds hetzelfde hebben verwezen maar dat is geen garantie dat ze ook zo begrepen worden. Gaston Bachelard
stelde dat de geschiedenis van de wetenschap gekenmerkt wordt door een
confrontatie met epistemologische obstakels die de vooruitgang van het
denken verhinderen. Deze worden niet opgeworpen door de complexiteit van
de wereld of de beperkingen van de mens, maar door de manier waarop
wordt gedacht. Voor Bachelard werd wetenschappelijkheid dan ook
gekenmerkt door een epistemologische breuk met het alledaagse denken.
Met de economische crisis indachtig kunnen we een aantal concreet
operationele suggesties doen die de stellingen van Bachelard
bekrachtigen, het exploreren van verschillende denksporen biedt ons veel
meer opties waarin we een consensus dienen te vinden. Tegelijk zal
duidelijk worden hoe een gegeven systeemconfiguratie leidt tot de
geopperde epistemologische obstakels, dit zijn ingeburgerde
overtuigingen die verzaken aan elementaire (economische) logica van waaruit termen zoals ‘economisch analfabetisme’ legitiem gesteld kunnen worden.
Dat is geen wetenschap Werner, maar filosofie. En voor mij kunnen die soms wel dicht bij elkaar staan, maar vaker niet dan wel. Dus wij bedrijven wetenschap hier op Biflatie omdat het inbreuk doet op het alledaagse denken. Laat me niet lachen.
Met biflatie verlaten we sowieso het alledaagse denken, bizar genoeg wordt er hier maar bitter weinig over gesproken. Moesten we dat wel doen dan zou snel duidelijk worden wat er bedoeld wordt met die ‘epistemologische obstakels’, zeer verontrustend is dat. En zoals we weten kan dat alledaagse denken zeer weerbarstig zijn, die elite heeft dat zodanig geregeld dat de bevolking dat – zij het vrijwel onbewust – blijft bekrachtigen. En dat is wetenschappelijk eenvoudig aan te tonen, het verzet daartegen is een psychologische kwestie, een kwestie van het denken en logica.
Wie kan zich dat wel veroorloven ? Je hebt helemaal gelijk hoor , ik ben al niet meer de gezelligste op een verjaardag.. Ik heb mn conclusies al getrokken dat het helemaal mis gaat en dat word dagelijks bevestigd door het nieuws wat boven water komt en ook juist door wat maar niet boven water komt…
Pffff, vind het lastig om te aanschouwen wat er gaande is.., was en blijft…
Ergens ook wel normale reactie op zoveel onrecht in de wereld.. Moet denken aan de woede van Ewald die Middelkoop maar niet kon begrijpen. .Ik voel me ook heel betrokken bij het geheel en kan slecht tegen het onrecht en de machteloosheid die hand en hand gaan vandaag..
Het gaat mij er niet om om gelijk te krijgen. Het was een goedbedoeld advies gezien tegen de achtergrond waarin jij je nu bevindt en bedoelt voor je privesfeer. En ik heb best begrip als je zegt dat alles niet vlug genoeg gaat. Toch blijft het noodzaak je niet zomaar ergens in te storten, zonder eerst te weten a) waar het precies om gaat en b) hoe het probleem te tackelen en c) welke mogelijke en onmogelijke oplossingen er zijn. Ook ben ik mij ervan bewust dat dit niet altijd op zal gaan, want dat kost soms erg veel tijd. Zelfs meer dan een mensenleven en dan heb je per saldo misschien wel gelijk gehad, maar de vruchten ervan heb je nooit gezien. So what, soms kan gewoon intuitief te werk gaan.
Wat jij probeert – en met jou vele anderen – is de wereld te verbeteren op allerlei vlakken tegelijkertijd. Op zich een goed streven, maar wat voor jou beter is in die combinatie, kan voor een ander wel eens een onoverkomelijke moeilijkheid zijn. En dan bedoel ik m.n. op wereldschaal. In kleine gemeenschappen is er veel eerder een consensus te bereiken (compromis zo je wilt) dan op grote schaal. En ook weet ik niet zeker dat of er zoveel onrecht is op de wereld, wat ik wel weet is dat velen dit op verschillende manieren ervaren. Hier laat ik het bij, want zo wordt het wel een erg grote kluwen aan ongeordende gedachtengangen.
Ik lees dat je twijfelt of er onrecht is in deze wereld, meen je dat?
Nee, dat niet, maar wel over de dualistische uitgangspunten daarvan. Meer iets in de trant van recht naar de geest en recht naar de letter.
Ik begrijp je hier niet zo goed, kan je daar iets meer over kwijt?
Ja, dat kan wel, maar niet hier. Een avondje praten vis-a-vis zou veel van de hier gespuide frustratie kunnen doen afnemen. Alleen zie ik het avondje praten niet komen. Kijk maar bijv. naar Keynes en Hayek, die zijn nu nog aan het praten. Niet letterlijk natuurlijk. Heet dat niet incompabilite des humeurs of zoiets in het frans?
Het is een verwijzing naar het spel van de gekleurde (geconditioneerde) psyche, iets dat we terugvinden in de ontwikkelingspsychologie maar maatschappelijk amper (h)erkend wordt. Op deze manier komen we tot de meest absurde scheeftrekkingen, we zijn er elke dag getuige van. Economie zou eenvoudig kunnen zijn, vandaag zitten we gevangen in het eigen gesponnen web, ontvlechten is dan de boodschap zoals Stichting Ons Geld dan ook voorstelt.
Een psyche is altijd al gekleurd of geconditioneerd. Daar staat de naam Psyche voor. Het wordt pas echt lastig als je helemaal zonder bent. Dan zou je alwetend zijn of een robot of zoiets, maar in ieder geval geen mens. Ook als je geen oog hebt voor andere mogelijkheden. Maar dan moeten die wel reëel zijn vanuit jouw oogpunt en jouw psyche, anders zal je die nooit volledig accepteren. De meeste mensen houden zich alleen maar bezig met trucjes, die ze geleerd hebben, zonder het onderwerp waarin of waarmee ze werken ooit werkelijk begrepen te hebben. Hier heb ik het in het bijzonder over de economie en financiële wereld. Dat het trucje wel eens op de verkeerde leest geschoeid zou kunnen zijn, dringt inderdaad niet tot ze door. Niet dat ik zelf zoveel beter ben hoor. Ik heb me vaak genoeg vergist en mijn mening moeten herzien gezien de omstandigheden om te overleven. Mijn psyche daarentegen denk ik, is niet zoveel veranderd, omdat de omstandigheden later vaak een illusie bleken te zijn en dat overleven een noodzakelijkheid.
Uitzonderingen zijn er natuurlijk wel, zoals bijv. een Newton met zijn wetenschappelijke methode. Maar dan moet die wel aanvaard worden.
Zo, dat was beknopt een heleboel over mezelf. En hiermee wil ik dit afsluiten en ben in afwachting van volgende artikelen van o.a. Rein de Vries.
Zo is dat Dick, gedreven door angst en overlevingsinstinct heeft de psyche (cfr de mens) de neiging de aandacht te vestigen op het eigenbelang. Beschikbare sociale alternatieven ontsnappen hierdoor vaak aan de collectieve aandacht, dit geldt zeker wanneer deze niet stroken met de ingeburgerde overtuigingen als resultaat van opgelegde conditioneringen. En zo komen we tot een tragisch absurd verhaal, het is dan alsof het intellect graag zichzelf pijnigt zoals veel studiewerken dan ook bevestigen. Het aantal vluchtwegen en bijhorende rationaliseringen is amper te overzien, het sociale drama mensonterend maar toch doen we rustig verder alsof het ons niet eens deert. En dan zeggen dat het crisis is, wat kan een weldenkend mens hier nog op zeggen natuurlijk, verbijstering alom. Alvast benieuwd naar het vervolg, kunnen dan zien of dezelfde dynamiek zich steeds opnieuw manifesteert, de reeks is eindeloos.
Wat oplossingen betreft, vandaag zitten we zelfs met een luxeprobleem aangezien er meerdere oplossingen op de tafel liggen. Louter technisch (cfr systemen) gezien is er dus weinig aan de hand, het verhaal wordt plots heel anders wanneer je de sociale alternatieven ter dialoog stelt. Een en ander wordt duidelijker middels het Elaboration Likelihood Model, hieronder een indicatie toegepast op de voorstellen van Stichting Ons Geld. Dit zijn uiteraard maar theoretische voorstellingen, de proef op de som maakt het praktisch.
http://i.imgur.com/lSGwmbM.png
Voor problemchild: Ik skype niet heb wel twitter account:
https://twitter.com/reindevries76
groeten, Rein