Het gaat maar door. Onze binnensteden worden steeds saaier door een groeiend aantal leegstaande winkelpanden. De ene na de andere winkelketen gaat op de fles. Is dit een voorbode van een nieuwe recessie of gewoon de trend in de laatste 2 decennia waarin de internetverkopen trendmatig toenemen en de winkelverkopen dienovereenkomstig afnemen. Het zijn ontwikkelingen waarbij we eerst de kat een aantal jaren uit de boom kijken. Maar eens zien hoe dit zich verder ontwikkelt. Nu zijn we een flink aantal jaren verder en het gaat maar door. Het kost teveel ruimte om al die winkels op te sommen die de laatste jaren zijn gesloten. Misschien wordt het eens tijd dat onze beleidsmakers een beleid gaan ontwikkelen om deze trend te stoppen. Hoe saai worden onze binnensteden wel niet met al die leegstand.
Koeriers verdringen zich
Behalve verwaarloosde winkelpanden zien we af en toe een rookpluim van weer een opblazen pinautomaat. Vaak in een winkelcentrum. Het lijkt wel of er sprake is van een samenzwering tussen de plofkraakmaffia en de malafide webshops om de consumenten de winkelstraten uit te jagen. Lichtelijk overdreven misschien, maar toch. Welke kant gaat dit op. Nog meer bestellen via internet betekent dat de drukte uit de eens zo gezellige winkelstraten zich verplaatst naar de woonwijken waar het soms machtig druk is. De bestelbusjes van de koeriersbedrijven verdringen zich in mijn straatje om snel het pakje af te leveren bij mijn buren die niet thuis zijn om het vervolgens met grote haast af te leveren aan mijn voordeur met een vriendelijk maar dringend verzoek te wachten op thuiskomst van de buren. Deze vinden een briefje in de bus dat hun pakje achter onze voordeur ligt. Soms liggen 2 pakjes op onze trap in de hal. Eentje van de buren rechts en de andere, u raadt het goed, van de linkerburen.
Pizzakoeriers
De koeriers verzuipen in het werk want ze hebben altijd haast. Daardoor lopen ze in hun levertijden wat uit tot in de vroege avonduren. Dan is het weer druk in de straten met pizzakoeriers en andere maaltijdbezorgers die met grote snelheid heel behendig om de spelende kinderen heen sturen om hun pizza al behoorlijk lauw af te leveren. Niet bij ons dus, want de buren zitten na een inspannende werkdag vermoeid en hongerig op hun hap te wachten die met een paar tikken op de smartphone is besteld. Soms wordt een pizzakoerier op zijn scooter overreden door een bestelbus van een koerier die grote haast had. Net als de pizzakoerier die in zijn haast vergat af te remmen in de bocht en daardoor op de verkeerde weghelft terecht kwam. De bestelbus had ook een te hoge snelheid waardoor de schade en het letsel proportioneel hoog zijn. Dit zijn tegenwoordig de berichten zoals die in steeds meer steden opduiken in de annalen van de politie.
Pakketjes worden grote dozen
Het is soms een gekkenhuis in de woonwijken waar de pakjes door de bestelbus vliegen bij het nemen van de verkeersdrempels met te hoge snelheid. Om die reden worden de pakjes steeds groter door beschermende schuimboarden in de dozen. Verpakkingen worden groter om beschadigen te voorkomen. Beter een bestelbusje meer op de weg dan al die schadeclaims. Neem soms een pakket voor de buren in ontvangst wat nauwelijks gewicht heeft, maar wat ik met 2 handen moet omvatten. Blijkt dan een levering te zijn van een printercartridge. Zie ik verderop in de straat een koerier met spierballen een groot matras leveren voor de 2-persoons boxspring. En om de hoek staat een vrachtwagen die complete kunststofkozijnen aflevert. In de binnenstad heerst een serene rust.
Winkelstraten verarmen
Ja, het gaat goed in ons polderlandje. Maar toch verhabbezakken we onze binnensteden. Lege winkelpanden en zelfs een kerk die te koop staat. Het is de hedendaagse vooruitgang in een snelle moderne samenleving die met zich meebrengt dat winkelcentra in onze binnensteden in rap tempo veranderen. Maar in wat? Daar is nog niet over nagedacht. Gemeentebesturen zitten er mee in de maag. Maar ook de vastgoedeigenaren. De vraag rijst of je huren moet gaan verlagen en dus verlies moet nemen, of moet je gaan ombouwen naar appartementen. In een enkele gemeente lukte dat, waar bijvoorbeeld een winkelcentrum de toegang vormde tot het stadscentrum. Afbreken en nieuwbouw voor appartementen is in sommige steden nu een trend. Echter lukt dat niet in wat grotere centra waar in lange winkelstraten soms om en om een lege winkelunit ons de trieste herinnering doet opdiepen van Piet van Puffelen die daar een gezellig ingericht zaakje had. Soms zijn een paar pandjes aan elkaar verbonden door een grote retailer die kiest voor goedkope producten met een sobere inrichting van zijn zaak. We moeten daar niet te lang blijven hangen, maar alleen onze aandacht richten op de goedkope Chinese waren die meestal licht afgeprijsd onze kooplust moeten opwekken. Vervolgens snel in de lange rij achter de kassa digitaal afrekenen met een snelle veeg van onze smartphone. Liefst geen contanten. Want ach ja, waar kunnen we die nog uit de muur halen tegenwoordig.
Pinnen in de bunker
Banken lijden schade door aanhoudende gevaarlijke plofkraken en beginnen er niet meer aan om opgeblazen pinautomaten te vervangen. Straks komt de geldmaat van de gezamenlijke banken. Veilig in het centrum verstopt in een bunker. Toegang alleen met een pasje, door een veiligheidssluis, snel pinnen en wegwezen want de lange wachtrij maakt je nerveus. Misschien ’s nachts bewaakt door een beveiliger om te voorkomen dat deze verandert in een rokende puinhoop. De hoge kosten om ons consumenten nog contant geld te leveren worden automatisch doorberekend in de maandelijkse bankkosten. Het is toch al een trend van de laatste jaren dat banken de maandelijkse kosten verhogen en de rente over het positieve saldo op de bankrekening verlagen. Ik vind dit een gevaarlijke ontwikkeling. Op deze manier worden we massaal gedwongen om niet met cash maar met de pin of met een veeg te betalen. Oké, tijden veranderen. De vraag is of we ons door de banken moeten laten leiden of dat we eens kritisch gaan kijken hoe afhankelijk wij consumenten worden van banken die het fiat geldsysteem beheren. Straks geen contanten meer maar verder dalende rentetarieven en stijgende bankkosten. We kunnen daar niet meer omheen als cashgeld er niet meer is.
Toekomst zonder cashgeld
Is dit niet de aanzet naar een nieuw tijdperk. Een tijdperk waarin wij onnozele burgers langzaam worden leeggezogen door het systeem van ons failliete geldstelsel waarin negatieve rentetarieven opduiken om de enorme schuldenberg betaalbaar te houden. Onze reserves van spaartegoeden en pensioenpotten worden aangetast door de beheerders van ons kapitaal, de grootbanken die allen te samen meedraaien in het geldsysteem van internetbankieren. Zonder een digitale bankrekening kunnen we niets beginnen. Geen pizza meer bestellen, geen printercartridges meer bestellen. Over een aantal jaren is het contant geld geheel verbannen. Zijn we totaal afhankelijk van “onze” banken die betaal- en spaarrekeningen plunderen met stijgende kosten en negatieve rentetarieven. Het zal weer langzaam stil worden in onze woonwijken wanneer het aantal pizzabestellingen afneemt en koeriers hun bestelbussen verminderen door afnemende bestellingen. De krimpende bankrekeningen van de consumenten zorgen vanzelf voor rust in de straten. Het is maar hoe je het bekijkt. Tijden veranderen, ten goede of ten slechte, we gaan het zien.
Kan dit artikel morgen niet op de voorpagina van alle kanten komen?
Misschien wel met de titel : Nuchter boerenverstand bestaat nog!
Gedrag en behoeften veranderen. Hoe onbeperkter aanbod en mogelijkheden, hoe sneller het verzadigingspunt is bereikt.
“Gezellige winkelstraten van vroeger”? Een deinende, zweterige mensenmassa met plastictassen tussen steen, beton en glas, gezellig? Verkooploodsen, pakhuizen, sierbestrating, ontdaan van elk spoortje hinderlijk groen, beken overkluisd, eenden en duiven verjaagd.
De enige groeimarkt bestaat uit buitenterrassen.
We graaien of bestellen de spullen snel bijeen die we nodig denken te hebben en keren het levenloze de rug toe.
Ploffen met de ‘reet in het riet’ om bij een hapje en een drankje met elkaar te
kletsen en besluiten om nooit meer op te staan.
Alsof we iets proberen terug te vinden van de gezelligheid van vroeger. Op één va die schitterende plekjes langs de Amstel. Of anders gewoon op het kerkplein van Buggenum.
‘Tegel eruit, groen erin’ is nu de leus. Het steeds langere buitenseizoen helpt een handje. We willen onthaasten, ontspannen en genieten. Net zoals de zuiderling. Picknicken in een omgeving waar de koekoek nog wordt gehoord.
We willen niet meer geleefd worden, we willen zélf weer leven.
Het ideale luie leventje, achterover in de hangmat met zuidelijke temperaturen. Het Griekse en Italiaanse sfeertje komt nu vanzelf onze kant op met de opwarming van het klimaat. Tempo omlaag, minder produceren, siësta, praatje met de buren, kortom temporiseren en relaxen. Een nieuw tijdperk onder druk van een excessieve schuldenberg. De vraag is hoe we dit gaan financieren.
Met behulp van de eigen moestuin, Gerrit.
Financieren wordt steeds lastiger en dat zal vooral ook gelden voor de transitie naar duurzaamheid. De retailgifbeker is nog lang niet leeg. Blokker en een aantal bouwmarkten zullen uiteindelijk ook nog volgen. Er is verder nog veel oude economie dat niet voldoende met de tijd is meegegaan en te lang is doorgegaan met produceren van oude producten waar steeds minder vraag naar is. Freerecordshop speelde als voorbeeld onvoldoende in op de digitalisering van de geluidsdragers en legde vervolgens het loodje. Ik heb al eens eerder gemeld dat er heel veel bedrijven zijn die ook nog eens onvoldoende eigen vermogen hebben en bij de gratie van de Banken nog bestaan die bij de minste en geringste tegenslag snel failliet zullen gaan en die bedrijven maken ook deel uit van de enorme onverantwoord hoge schuldenberg die op een dag zal bezwijken met vele honderduizenden werklozen in korte tijd tot gevolg. Door het om zich heen grijpende extreme kapitalisme worden de mensen na een “doorstart” gedwongen om een een aanzienlijk deel van hun salaris en secundaire arbeidsvoorwaarden in te leveren en dat dat remt de economische ontwikkelingen ook weer af. Prettige paasdagen Gerrit en alle biflaten!
Niks “lui leventje” en “hangmat”. Ik had het over uw eigen topic: “Steeds meer winkelketens failliet en groeiend
aantal leegstaande winkelpanden”. En de – in die samenhang –
duidelijk veranderde gewoonten en behoeften van HARD WERKENDE consumenten.
Enig idee hoeveel handen er op rij moeten worden gevuld, bijvoorbeeld bij de ontwikkeling van een stukje binnenstad of een nieuws winkelcentrum? O ja, aan ‘inspraakavonden’ voor de vorm geen gebrek, een wettelijke vereiste trouwens, bij nieuwe of gewijzigde bestemmingsplannen.
Vraagt er iemand achteraf aan de burger of hij content is met het ‘prachtige’ resultaat, dat vaak na korte tijd al hopeloos verouderd blijkt? Meestal niet. Het nieuwe ‘status symbool’ van de gemeente is immers al verrezen, op de meest lucratieve manier voor het politieke ego en de ‘markt’.
De belastingbetaler heeft bij de realisatie alle handjes gevuld en als consument wordt hij ook nog eens geacht om voor een positieve exploitatie te zorgen.
Is het dan een wonder dat alleen de horecazitjes in de buitenlucht over klandizie niet te klagen hebben?
Gerrit, laat je niet mee voeren op de retoriek van de huidige politieke mores.
Het Klimaat warmt niet op , maar je kan spreken van een klimaat verandering (Weer, temp verplaatsing) Hier droog elders regen, hier warm elders koud.
Dus laten we niet automatisch mee gaan in de honderden miljarden kosten retoriek.
Deze mannen weten er meer van, leer van de geschiedenis…..
https://www.youtube.com/watch?v=1hmvO436g9M
@Twan: Mooi, subtiel stuje proza. Daar kunnen overheden, ontwikkelaars, ontwerpers stedebouwers, vastgoedjongens, beleggers, investeerders, banken, winkeliers en nog steeds gestresst consumenten een puntje aan zuigen.
(Duik straks gegarandeerd weer met mijn ‘reet in het riet’!)