De verkiezingen op de eilandstaat Taiwan van 11 januari 2020 leveren een overwinning op voor de zittende president, mevrouw Tsai Ing-wen. Met 57% van het kiespubliek – een record 8,2 miljoen stemmen – blijft ze ver voor haar rivaal Han Kuo-yu. Zij stelde met haar Democratic Progressive Party (DPP) democratie en zelfbeschikking voorop. Wat dus ook een meerderheid van het volk wenst. Waar haar opponent de nadruk had gelegd op de economische voordelen van een nauwere relatie met China. De president vraagt China officieel de dreiging sinds decennia weg te nemen het eiland desnoods met dwang in te lijven.
Op de vlucht
De positie van Taiwan is reeds sinds 1949 een doorn in het oog van grote buur/vasteland China. In die dagen vluchtten meer dan twee miljoen tegenstanders van Mao’s revolutie daar naartoe. ‘China has claimed sovereignty over Taiwan since the end of the Chinese civil war in 1949. It says Taiwan must eventually be reunited with China, by force if necessary.’ Presidentskandidaat Han Kuo-yu van de Kwomintang partij was de favoriete keuze van China, maar haalde het dus niet. Gaan we even terug in de geschiedenis, om aan te tonen hoe ironisch deze vaak is.
Dodelijke memoires?
Op Historiek.net kunt u heel wat lezen over de grillige geschiedenis van China. Verkort, maar u kunt zich er altijd zo gewenst in verdiepen. Zoals alle dictators was Mao Zedong een bijzonder interessante figuur. Dan zouden we zeker aanraden volgend boek te lezen. Een eye opener! ‘The Private Life of Chairman Mao: The Memoirs of Mao’s Personal Physician‘ van Li Zhisui, de persoonlijke arts van Mao, gepubliceerd in 1994. Dr Zhisui leefde van 1919 tot 1995. Volgende zinnen op Wikipedia stemt misschien tot nadenken: ‘Enkele weken nadat hij had aangekondigd nog andere memoires te publiceren, werd Li dood aangetroffen in de badkamer van zijn zoon. Hij leefde bij zijn zoon in Chicago nadat hij naar Amerika was uitgeweken.’ Maar om niet teveel uit te wijden: de Kwomintang partij is een nationalistische Chinese partij, en werd nog voorgezeten door generaal Chiang Kai-shek. Ook wel gespeld als Tsjang Kai-Sjek (1887-1975.) Een uitgesproken nationalist en dé grote tegenstander van de Chinese communisten onder leiding van Mao.
Oh ironie
De winnende president: ‘Speaking to the BBC this week, she said Taiwan should “learn a lesson” from Hong Kong: “If we don’t insist [on maintaining Taiwan’s independence], we’ll be losing everything we have now.”‘ De bedoelde ironie van de geschiedenis: Communistisch (nou ja…) China had veel liever de Kwomintang kandidaat in de presidentszetel gezien. De nationalistische, anti-communistische partij die eertijds haar grootste tegenstander was… Niet dat mijnheer Han Kuo-yu direct voor aansluiting bij het ‘mainland’ zou ijveren, maar wel de economische voordelen van nauwere banden voorop zet. China had misschien wel iederéén liever dan mevrouw Tsai Ing-wen gezien. Die net als Hongkong een zo onafhankelijk mogelijke koers wil voor het eiland.
Twee problemen, twee keer pat
Blijvend probleem dus in het zuiden voor China, en ondertussen wordt het aan de oostzijde ook niet rustiger. Hongkong dus. Begin januari 2020 was het weer traangas dat door de straten van Hongkong dreef, in plaats van de walmen van afgestoken vuurwerk. De onlusten, demonstraties, zeg maar een mini-revolutie van het volk zijn sind juni 2019 nauwelijks afgenomen. Er was zelfs een natuurlijke aardbeving ook nog in de regio, buiten deze politieke. Het Chinese hoofd binnen het bestuur verantwoordelijk voor de regio Hongkong is ondertussen vervangen. Een nieuwe verantwoordelijke, een nieuwe politiek misschien? China zit tussen hamer en aambeeld. Toegeven betekent dat Hongkong een voorbeeld kan worden (zie Taiwan) voor andere delen van het land. Militair de regio inlijven zou een fluitje van een cent zijn, maar ligt politiek heel gevoelig.
Burger is boos
‘It turned out that was only a prelude to what was to come on 1 January. More than a million people took part in the New Year’s Day rally on Hong Kong Island reiterating their “five demands”, which include the setting up of an independent inquiry committee to probe the protests and implementation of universal suffrage promised in the Basic Law, Hong Kong’s mini-constitution drafted for the establishment of the city as a Special Administrative Region under China after it was handed over by Britain in 1997.’ Net als de Gelehesjesbeweging in Frankrijk, en de talloze revoltes over de meeste werelddelen, wijken de demonstranten niet. De burger is boos. Zeer boos en zeer vastberaden.
Burger daar gelukkig boos!
Hier in Nedrigland hebben ze die goed gelovige burger wijsgemaakt dat de hele wereld na het etaleren van de beste gezondheidszorg en het beste pensioenstel ter wereld ook nog met bewondering zou kijken naar “ons” Polderen.
U weet wel dat Poldermodel, een systeem van pappen en nathouden waar de staat, werkgever en werknemers samen aan een tafeltje zaten te leuteren en afspraken maakten, waar de werkende nog steeds de negatieve gevolgen van ondervindt.
Een “exportland” waar alles geweldig is en geen gele hesjes en/of demonstranten zijn!
Nee, morgen worden er weer bussen vol met toekomstige geimporteerde landgenoten (al dan niet met identificatie papieren) ruimhartig met alle daarbij behorende rechten ontvangen.
Als u morgen op pad gaat om weer braaf aan de arbeid te verschijnen, vergeet u niet een geldige identificatie op zak te hebben.
Want wordt U aangehouden zonder papieren, dan moet U mee ter identificatie en dan pas wordt U weer de straat opgezet, met een te betalen bonnetje!
Boos worden heeft geen zin, immers niemand trekt hier een geel hesje aan of gaat HIER de straat op!
Die koning van jullie had een foute opa, trouwde de dochter van de rechterhand van een brute dictator, gaat bij brute dictaturen op bezoek te weten Brunei, Saudi Arabië en Oman, niet te vergeten de dochter van Trump op bezoek. Ik woon al een dikke 6 jaar buiten die polder en weet nu waarom ik er nooit thuis was. Wat een kuddevolk, jullie zouden de straat op moeten gaan. Koning eruit, privatisering deels terug draaien en de yankees eruit. Nederland, bananenmonarchie aan de noordzee, deelstaat 51…..
Jongeluy
Tja, en toch kiest datzelfde volk over een jaartje (of eerder) weer braaf voor dezelfde elite die hen verder gaat uitkleden..