(Gerrit Welbergen) Het lijkt weer hommeles te worden in Italië nu de Italiaanse premier Giuseppe Conte heeft gedreigd met aftreden. Nieuwe verkiezingen zouden misschien het anti-EU sfeertje wel eens kunnen versterken als bij de bevolking duidelijk wordt dat de premier onder druk is gezet door Brussel. Er wordt weer eens gedreigd met strafmaatregelen als het land niet snel aanstalten maakt om hun begroting op orde te brengen en hun schuldenlast af te bouwen.
Bezuinigen anders volgt straf
Dat is makkelijk gevraagd maar in de uitvoering ligt dat een stuk moeilijker en voor de Italianen zeker heel gevoelig. Hoe kun je met een economische groei van 0,2 procent, die mogelijk dit jaar stil valt of zelfs krimpt als de mondiale economische verzwakking ook Italië gaat treffen, een schuldenberg aflossen als die 132 procent bedraagt van het nationaal inkomen. Het is buitengewoon dwaas om te veronderstellen dat de bevolking zonder morren akkoord gaat met bezuinigingsvoorstellen die er keihard inhakken.
Zo niet, dan doen de financiële markten het wel
Welke partijen kunnen hiermee stemmen winnen bij eventuele nieuwe verkiezingen, zo vraag ik mij af. De Italiaanse parlementsverkiezingen in 2018 brachten juist de populisten aan de macht met mooie beloftes aan het volk zoals een basisinkomen en verlaging van de pensioenleeftijd. Wat zal nu het effect zijn van nieuwe verkiezingen die feitelijk door Brussel worden afgedwongen. De populistische EU-sceptische partijen zullen er zeker garen bij spinnen en nog meer kiezers trekken. Maar dat zou Giuseppie toch zelf wel snappen? Naar mijn gevoel speelt hij blufpoker en wil hij de 2 regeringspartijen Lega en de protestpartij M5S onder druk zetten. Er wordt gedreigd dat anders de financiële markten dat wel doen met het risico van nog hogere rente op staatsleningen en dalende beurskoersen.
Failliet gaan mag niet
Hoe je het ook wendt of keert hier wordt het spelletje gespeeld om een parlementaire democratie onder druk te zetten met financiële beteugeling van buitenaf. Onder druk van de Europese Unie wordt een land klein gehouden en wordt een complete natie gedwongen om te luisteren naar de wil van Brussel. Het is uiteraard niet alleen Brussel maar tegelijk zijn het ook de (institutionele) beleggers die niet het risico willen lopen hun kapitaal te verliezen aan de ondergang van de euro en mogelijk daarmee op termijn de EU. Italië is een land met een staatsschuld van 132 procent van het BBP wat feitelijk failliet is maar binnen een muntunie niet failliet mag gaan.
Slikken of stikken, in naam van de Eurocratie
Wat we hier zien ontstaan is een nieuw Griekenland-drama maar dan in groot formaat. In plaats van 10,7 miljoen Grieken worden straks 60,5 miljoen Italianen aan de bedelstaf veroordeeld door enorme bezuinigingsvoorstellen te slikken. Het is slikken of stikken, in naam van de Eurocratie. Wie niet luisteren wil, moet voelen. Het is hoog spel wat er nu wordt gespeeld door de EU. Wat eerder bij de Grieken is gelukt, of moeten we zeggen mislukt, zal nu met de Italianen zeker niet lukken. Als er geen nieuwe verkiezingen komen maar de Italiaanse coalitie pontificaal een strikt bezuinigingsbeleid doorvoert, wat vierkant indruist tegen hun verkiezingsbeloften, dan zijn de pleinen in Rome te klein om alle Italianen in gele hesjes te bergen. Hun protesten zullen niet direct zijn gericht tegen hun eigen regering maar meer nog tegen de onderdrukking van de EU. Het is puur machtsvertoon van de Eurocratie die zich ten opzichte van de andere “brave” lidstaten verplicht voelt orde op zaken te stellen in een schuldennatie.
Zo ga je niet met elkaar om
Het lijkt mij niet de manier om op deze wijze om te gaan met “bevriende” lidstaten. Zet het land dan uit de muntunie en laat het eerst orde op zaken stellen door hun eigen munt, de lire, weer in te voeren. Door deze te laten devalueren kan de handel weer nieuw leven worden ingeblazen. Worden de Fiatjes weer goedkoper dan de Opels en de Golfjes. Jammer voor de Duitsers, die niet meer profiteren van hun goedkope euro en in Italië geen auto meer kwijt kunnen. Maar wel als ze massaal met vakantie komen want een goedkoper vakantieland vind je dan nergens meer. Wel eerst wat failliete banken opruimen zonder steun van de EU-Bankenunie of ECB of wat voor Europees geld dan ook, maar gewoon met het spaar- en belastinggeld van de eigen landgenoten of zeg maar lotgenoten.
Het negatieve effect van de euro
De weg die de EU nu inslaat is de verkeerde weg. Een unie van lidstaten die de ene na de andere lidstaat uitperst om de val van de euro ten koste van alles te voorkomen. We moeten nu toch geleidelijk gaan inzien wat de gevolgen zijn van het voeren van een gezamenlijke munt van totaal verschillende landen met afwijkende culturen en economieën op verschillende snelheden. De huidige repressieve maatregelen vanuit het Brussels bolwerk waren nooit de bedoeling bij de oprichting van een EU als handelsunie. Het is mooi om open grenzen te hebben met gelijke valuta. Maar het elektronisch betaalverkeer van deze eeuw heeft geen moeite met omrekenen naar andere valuta.
Protectionisme vernietigt de eurocratische EU
De oprichting van een muntunie die moet doorgroeien naar een bankenunie en later een fiscale unie zal uiteindelijk een politieke unie worden die door de elite als machtsblok wordt ingezet tegenover de rest van de wereld. De Europese Unie als een echte Eurocratie! Weg democratie! Het moge duidelijk zijn dat deze ontwikkeling mede het gevolg is van de globalisering van de wereldeconomie. Uitbuiting van de wereldbevolking ten gunste van de regerende elite, die in samenwerking met de multinationals de zwakkere staten onder druk zetten. De scheef gegroeide handelsbalansen tussen wereldmachten leiden uiteindelijk tot handelsspanningen die makkelijk kunnen ontaarden in handelsoorlogen tussen de economische machtsblokken. Oorlogen die ontstaan vanuit religieuze conflicten of door etnische verschillen kennen een bloedig verloop. Een mondiale handelsoorlog zal de opgebouwde welvaart wereldwijd vernietigen waarbij het protectionisme de eurocratische EU zal slopen en de lidstaten terug kruipen in hun eigen schulp. Misschien weer de eigen burgers in de rekening die hun politici, met de blik ver over eigen grenzen, al lang kwijt waren. Zo maar een persoonlijke visie van een nuchtere denker.
Ach ja, de dames van de nationale elftallen op het WK-damesvoetbal strijden toch ook voor de nationale eer van het eigen vaderland.
GW
Zeiden we vroeger tegen elkaar: Drank maakt meer kapot dan je lief is”…. Je kunt nu met net zoveel overtuigingskracht vertellen dat ‘de elite in Brussel meer kapot maakt dan je lief is’.
Maar ja ze hebben onze stem binnen… En dat betekent dat ze weer vijf jaar carte blanche hebben om ons nog verder kapot te maken.En reken maar dat ze daar gebruik van zullen maken!!! Er wordt nu alweer gesproken over extra landen toevoegen. Natuurlijk zullen de grenzen verder open moeten voor de zielepieten die ons land en onze cultuur komen vernietigen. Er komen straks weer horden nieuwe Silvana’s binnen..
Het lijkt mij dat als de italianen besluiten om uit de eu te stappen dat dit gewoon mogelijk is.
Het lijkt erop dat de weg is die bewandeld gaat worden.
De eu die italie aanspreekt op haar staatsschuld en begrotingstekort zal ervoor zorgen dat de italiaanse bevolking hierdoor uit de eu wil stappen.
Ofwel gerrit. Whats the problem?
Het probleem is de financiële sores. Er zouden flinke strubbelingen kunnen ontstaan over een zogenaamde ‘schadepost’ van tientallen miljarden. Net als bij de Brexit. Het opzeggen van een lidmaatschap zal een soort van ontrafeling met zich meebrengen wat betreft de deelname in de euro en andere financiële instituties binnen de EU. Dat gaat wat kosten maar altijd beter dan de schade nog verder op laten lopen. Ook zal het politieke strubbelingen geven omdat de eurofiele politici weinig voelen voor een afbraak van de EU. Als er één schaap over de dam is volgen er meer. Na GB dus IT en welke volgen later? Vergeet niet dat een echtscheiding altijd financiële ellende met zich meebrengt. Een vechtscheiding om de centen is heel goed mogelijk bij verbreken van een verbintenis. Let maar op, dat gaat nog wel een dingetje worden.
Hoe eerder het in opbouw zijnde “Romeinse Rijk” van Brussel wordt afgebroken hoe beter voor de inwoners van Europa!
Geen elitaire diktators in Brussel, maar wel goede samenwerking!
Een vechtscheiding om de centen gaat nog wel een dingetje worden idd. Ik denk dat de eu italie daarom uiteindelijk met fluwelen handschoentjes gaat behandelen. Echter denk ik dat de financiele markten daar heel anders overdenken.
Interessante tijden.
Eerst GB maar eens uit de Euro. Dat wordt een mooie testcase
De discussie over de parallelle munt die Salvini voorstelt zal de gemoederen de komende tijd flink gaan beroeren. Uit dit artikel blijkt welk chaotisch verloop we mogen verwachten: https://opiniez.com/2019/06/14/brengt-salvinis-nieuwe-lire-de-euro-ten-val/johannes-vervloed/ Het kan veel kanten opgaan, m.i. niet de goede. Want hoe je het ook wendt of keert, de grote verschillen tussen de lidstaten gaan zich een keer wreken.
BRUSSEL SCHRIJFT NIETS VOOR.
Enige maanden terug begon vice voorzitter Commissie hr Timmermans te blazen en dreigen naar Hongarije in bijzonder Premier Orban.
Helaas blies deze even klip en klaar terug.
EU is een economisch Samenwerkingsverband waarbij de bestuurlijke MACHT bij de leden zijn gebleven is.
En al de prachtige verhalen en spraak der politiek helaas, de commissie is bij consensus van de leden gemachtigd voor uitvoering van het gekozen beleid maar beschikt NIET over dwang.
EU parlement is een tijger zonder tanden en nagels heeft geen enkele beslissing bevoegdheid en zeggenschap.
Resultaat wie maakt de dienst uit in bv Italië het bestuur van het land.
Uiteraard hebben beleggers van de staatsschuld een heel grote vinger in de pap maar dat geld voor allen.
De grootverdieners zitten voornamelijk in Duitsland(banken) oa Deutse bank welke even 46 biljoen ongedekte obligaties in zijn port folie bezit en dan is een groot schuldenaar als Italië nu niet welkom om het Financiële systeem verder onder druk te zetten.
Hoe we ook draaien wenden er zal geschrapt moeten worden.