Reeds twee jaar op rij neemt de Nederlandse export toe. Tot 3,2 procent van de wereldhandel, aldus het Centraal Bureau voor de Statistiek CBS. Er is dus meer groei en meer werk, maar waarom blijft het besteedbaar inkomen dan achter?
By Stephen Ewen [CC BY-SA 3.0] (from Wikimedia Commons)
We krijgen minder!
Wat we met z’n allen gemiddeld overhouden stijgt wel al drie jaar, maar steekt schril af tegen die (inter)nationale groei. Slechts 1,5 procent namelijk was vorig jaar de toename van het netto reëel besteedbaar inkomen. Ook ten opzichte van onze buurlanden bleven we hiermee achter in 2017. Het CBS verklaart de wanverhoudng met behulp van een duur woord: de zogeheten ‘arbeidsinkomensquote’. Het is ‘het deel van de totale toegevoegde waarde van arbeid dat als loon wordt uitgekeerd’. In 2017 ontvingen we namelijk slechts 75 cent van elke verdiende euro. Aan het begin van de eeuw lag dat deel nog op 78 cent.
Verdeel (ongelijk) en heers
De volksmond zou zeggen: de belastingen zijn (veel) te hoog. Je zou je ook kunnen afvragen: naar waar of naar wie gaat dan het gros van ons inkomen? Zou het zogenaamde cliché ‘de rijken worden rijker en de armen worden armer’ dan toch waarheid bevatten…? Hier wordt de realiteit in ieder geval omgezet in harde cijfers. Van de (slik) 9000 miljard dollars die er vorig jaar wereldwijd zijn bijverdiend, is 82 procent naar de rijkste 1 procent aardbewoners gegaan. Van de 53 miljard als aandeel van Nederland in die groei, ging ‘slechts’ 45 procent naar de rijkste 1 procent Nederlanders. Moeten we daar nu blij om zijn of…?
En wat krijgen de normale burgers ervoor terug?
kruimels